паріныя. 2 перан. Прагна есці. Мяжджуріць як ні ў сябе, яму гатовіць — нада адзьдзельныю кухарку прістыўляць. 3 перан. Біць, таўчы. Як сталі мяжджуріць етыга кывалера, дык ён чуць выкруціўся. МЯЖДЖУРЫЦЦА незак. 1. Раздрабняцца шляхам расціскання. Саўсім сырыя зірняты, яны ня мелюцца, a мяжджурюцца, жорны ні пукруціць. 2. Прагна есціся. Вун як у яго мяжджуріцца. МЯЖДЖУРАНЫЙ дзеепрым. Нешта мяжджуріныя, ні рызыбраць што. МЯКУШ м. Мякіш. Я скарінкі ні ўкушу, а мае мальцы, ныбарот, мякуш ня любюць. Памянш. МЯКУШАК. Можа табе мякушку даць, кылі зуб зыбалеў. МЯКЮСЕНЬКІЙ, МЯКЮСЕНЕЧКІЙ прым. памянш. Вельмі мяккі. Хлеб мякюсінькій, толька сь печы выніт i ні пыдгарелый. Мякюсінічкія пряснушкі, дайжа маімІ зубамі i то есьць можна. МЯЛІЧКА ж. памяти. Церніца. Дзед зьдзелыў акуратнінькыю мялічку, дуб выкапывыў, каб ножкымі кыряні былі. МЯЛЛЕ н. Кастрыца. Мяльля пробывылі скату слаць, у печы палілі, яно нікуды ні нада. Памянш. МЯЛЛІКА. Мяльліка сколька ня ёсьць, пыдгрябі ў кучку. МЯНЯЛЬНІК м. Мяняла, мянялыпчык. Пірімяніў быка ны індыка, міняльнік замурзыный. МЯНЯЛЬНІЦА ж. Ета міняльніца як возьміцца, бобу ны гарох ныміняіць. МЯТКА ж. памянш. Мята. Яны многа далі мяткі, кызаў, пряма кучыю сыпылі. МЯТЛЯННЕ н. Абкідванне, метляванне. А то гляджу, што теаё мітляньня можыць i f заўтріму ня кончыцца. МЯТЛЯННІК м. Той, хто абкідвае, абмятлёўвае. Сь цябе можыць пулучыцца луччый мітляньнік, як з бабы. МЯТЛЯННІЦА ж. Зь яе тыкая мітляньніца, іна іголку ў руках ці дзіржала зы маткіныю шыію. МЯТЛЯЦЬ незак. Абкідваць, метляваць. Я рукаўкі мітляю, січас кончу i можыш ныдзіваць, ета рубашка многа цяплейшыя. МЯШУЛКА 1 ж. Мяшалка. Што туўкачом разьмешывыць, скажы стыріку, ніхай мяшулку апцешыць. 2 м. i ж. перан. гумар. Непаваротлівая асоба. Во мяшулка ходзіць, такому пывярнуцца нада падумыць ды падумыць. Пывылыклася некуды Сахроныва мяшулка. Памянш. МЯШУЛАЧКА. Апкаріў палку бярёзывыю — eo табе ŭ мяшулычка
Дадатковыя словы
мяжджўрюцца, мяжджўріныя, мяжджўріцца, мяжджўріць, мяшўлка, мяшўлку
1 👁