хольс\вывыньня, праўду гаворюць: з дурука дурноя плувець.; МАЙАХОЛЬНІЧАЦЬ, МАЛАХОЛЬСТВАВАЦЬ незак. Паступаць, рабіць безразважна, па-дурному. Іна ўсю жысьць мылахольнічыіць, ікая ў яе рызвага. Hi мылахольствый ты як старыя варона, ні пляці пустовав * МАЛАЦІЛКД м. i ж. перан. Балбатлівая асоба. Штоб мушчыні такою мылацілкыю быцьі Пычынаіць мылацілка свае трілюды, слухый яе, кылі хочыш. МАЛАЦЬБІК м. Малацьбіт. Мылыдзьбікі стыялі f боку ат машины, i я зь імі трошку прістоіла. Памянш. МАЛАЦЬБІЧОК. Во якей мылыдзьбічок вырыс, ладна цэпым круціць. МАЛАЦЬБІЧКА ж. Запыхыліся мыладзьбічкі, аддыхаюць кучыю, ета вам ні вічарінка. МАЛАЧЭННЕ н. 1. Малацьба. Мы ўсігда стыряліся мылачэньня раншы кончыць, а тады лёд вазілі. 2 перан. Грукат. Чую: нейкыя мылачэньня ны дваре, выскычыў — а ета малыя лупюць кірьпічыныю пы бляхі. 3 перан. эмац. Разбіванне, біццё. Hi нырваўся на тэй случый Хведзька, даў ба ён Шуріку мылачэньня, так ба ўспа~ коіў, што зарёкся б мылаціць посыд. 4 перан. неадабр. Балбатня. Піряслухыць Полькіна мылачэньня дужа трудна. МАЛОШНАЕ субст. прым. Прыгатаванае на малацэ. Мне доктыр гываріў, каб большы малошныя ела. Пасьці адным малошным пітаіцца. МАЛЬЧОНАК, МАЛЬЧОНКА м. Хлапчук. У яе, знаць, адзін мальчонык, ат первыга мужука. Яе мальчонка пырядышный, гадоў дзьвінаццыць, калі ня большьк МАЛЮПАНЬКІЙ, МАЛЮПАНЕЧКШ прым. Вельмі маленькі. Ідзець тыкая малюпынькыя дзяўчонычкау спрашыю, чыя ты, пішчыць: «Мамкіна». Hi купляй малюпынічкія тухількі, іх i дзіцёнку ні надзеніш. МАЛЮТАЧКА м. i ж. іран. Дарослая асоба, якая паводзіць сябе па-дзіцячы. Скора ў сваты пывядуць, a ёк усё малютычка. МАМУЛЯ ж. іран. Маці. Што ж вы хочыця, іна для ўсіх мамуля, пакуля зь ёю ні пысаветыюща, нічога ня дзелыюць. Памянш. МАМУЛЬКА, МАМУЛЕЧКА. #го мамулька ўзілася вухріць, наўчыць жыць на сьвеці. Maмулічка Дырашонкыва нешта доўга ім дукувала. МАМЫР м. Надзьмуты, капрызны чалавек. Ліксандрёнкыў мамырь рысхаджыіцца, слова na-людзку ні прыгаворіць. Памянш. МАМЫРОК. Як бальшэщ мымырёк
Дадатковыя словы
мамўлька, мамўля, мўлічка
0 👁