ліся. Памяти. КРЭПЕНЬКА. Крепінька аптрясьліся, пастроіліся ладна, надзеліся. КРЭУНЫЙ прым. 3 вялікай колькасцю крыві. Я дужа крэўныя была, бувала, чуць трошку цырапну руку, кроў сьвісьніць. КУДАКТАННЕ н. Кудахтание. Хто іх знаіць, айдзе яны нясуцца, нідаўна я ў npoci нейкыя кудактыньня чула. КУКА ж. Кулак, фіга (y размове з дзецьмі). Aŭ, як ніхырашо, бабі куку пыказывыіць. КУКШЫН м. Кукса з валасоў. Ныстаўніцы ня peжуць валосься, кукшыны круцюць. Памяти. КУКШЫHOK, КУКШЫНОЧАК. / йна кукшынок ны гылаве закручывыіць як быльшая. У абеіх кукшыночыкі ны галоўкых, лентычкымі пірівязыны. КУЛАЖАННЕ н. Крыўлян-не (пра дзіця). Кулажыньня у дзіцёнка зразу увідзіш — ці спаць хочыць, ці яму што нідылігаіць. КУЛАЖЬІЦЬ незак. Уводзіць у капрызны стан. Ці ў малыга што баліць, ці што, нешта яго кулажыць i кулажыць. КУЛАЧАСТВА н. Раскулачванне. Прайшло кулачыства, яго ні зычапілі, а тады сам пыдыйшоў к сікрітарю: што йта будзіць,— а яго за хобыт i туды. КУЛДОБІСТЫЙ прым. Каляіністы. Дарога кулдобістыя, глядзі ды глядзі, воз можыць кажныю мінуту кульнуцца. КУЛЬЦЯПІСТА прысл. Зграбна. Ен ужо наўчыўся кульцяпіста дзелыць, ні нада прідзірацца. КУЛЫДЯПІСТАСЦЬ ж. Зграбнасць. Ты нічога была б i баба, ды кульцяпістысьці троху табе ні хвытаіць. КУЛЯШОВЫЙ прым. Такі, які мае адносіны да куляшу. Куляшовый цугунчык налі вадою, ніхай пыстаіць, пытмікаіць. КУЛЯШЭННЕ я. метаф. Таўкатня ў гразі. Каб я яшчэ раз палезла ў такоя куляшэньня! — a ніхай ён рассыпліцца i бызар еткій. КУМАК м. Чырвоны матэрыял, кумач. Тріхоніха дыла кумак — красныю рубаху, во надзеў, ны чылавека стаў троху паходж. КУМАУСТВО н. Частаванне кумоў. У тую суботу Кірілывьі спруўлялі кумаўство, кума с кумою гусьцювалі. КУМЕКАННЕ h. Разумение. Яго кумекыньня ізьвес