Месячы, месячыся. / грязішчу кыламсёмімы, заморісься болыйы некуды. Дайшлі, кыламсёмшы чуць ні пы калеni. 2. Тузаючы, б'ючы. Кыламсёмшы, пырвалі яму куртычку КАЛАМСОЛЕННЕ н. эмац. 1. Мяшэнне. Я к табе ні ныдаесьць кыламсоліньня, у цябе ногі прымякнуць i застынуць. 2 перан. Вычваранне. Мы тожа троху пыглядзелі ны Анішчонкыва кыламсоліньня. КАЛАМСОЛІЦЬ незак. эмац. 1. Мясіць. Ня дужа яму хочыцца лезьць грязь кыламсоліць. 2 перан. Вычвараць. Ён адзін кыламсоліў пірідзь зіцічанімі. KAЛАМСОЛІЦЦА незак. 1. Мясіцца. Зьбегый пызаві бацьку, хваціць яму кыламсоліцца ны дажджы. 2. Вычвараць. Кыламсоліцца ён любіў, ды каб ны яго дзікуваліся. КАЛАМШЭННЕ н. 1. Мяшанне. Знаіш, як ныдыідаіць кыламшэньня ў твані. 2 перан. Вычваранне. Яны думыюць, што іхныя кыламшэньня некыму дужа аньціресна. 3 перан. Тузанне, бідцё. Глядзіця, каб вы самі скарей кыламшэньня ні пулучылі. КАЛАМШЭННІК м. 1. Той, хто месіць гразь пры хадзе. Дасца кыламшэньнікым, пакуля яны дыцягнуцца да Колтыва. 2 перан. Той, хто вычварае. Ета тамыцька піряднінскія кыламшэньнікі усё пыказывылі сябе. КАЛАМШЭННІЦА ж. 1. Тая, што месіць гразь пры хадзе. Зыцігаліся кыламшэньніцы, грязішча нівылазныя. 2. Тая, што вычварае. Яны кыламшэньніцы, вытвыряюць ня хужы мушчын. КАЛАНІЦА ж. груб. Атрута. Ты ўжо сам ні прідумыіШу што твайму горлу нада, кыланщы б хваціў. КАЛАТЫРАННЕ h. Мітуслівая беганіна. Ныдыідаіць кылатыріньня, то туды бягіш, то аттуля ляціш, усё німа прадухі. КАЛАТЫРЫЦЬ незак. Бегаць, насіцца. Як пойдзіць зраньня кылатыріць пы дзяреўні, к вечыру чуць ня ўсе хаты аббягіць. КАЛАЦІЦЬ незак. метаф. Гаварыць. Пы дзяреўні ужо цэлыю нядзелю калоцюць} што Пітрачонык ic сваёю расходзіцца. КАЛБАСНІК, КІЛБАСНІК м. жарт. Ахвотнік да Каўбас. Кылбасьнік ты харошый, толька сьвіньней ня хочыш пасьвіць. Кілбасьнікі твае ці ні сьпяць ужо, яны ладна выбігыліся. Памянш. КАЛБАСНІЧАК, КІЛБАСНІЧАК. Хадзі, кылбасьнічык, хадзі, пыкармлю цябе. Заві кілбасьнічкыў у хату, я ім атрежу na крошкі. КАЛ
Дадатковыя словы
бючы
1 👁