Як ба ета мне паццэліцца злавіць таго ірзаньнічка. IPЗАННІЦА ж. Во рызыйшліся ірзаньніцы, места сабе ні найдуць. ІСПУГАННЕ, ІСПУГАНІЕ н. Спалох. A можа, ета ён ат іспуганьня так зыбалеў? Нечыга мяне браць ны іспуганія, ня дужа ты страшын. ІСТРЬІЦЦА незак. метаф. Намервацца. Ці вы чулі, куды сяньня істряцца нашы вічарінышнікі? ІСТРЭННЕ н. метаф. Намер. Ета ў іх істреньня зы Вяхру кытануць. Мы яго істреньня загыдзя знаім. ІСТРЭННІК м. 1. Той, хто вострыць. Якей ні істреньнік, a піла стала луччы резыць. 2 метаф. Той, хто намерваецца. Куды сяньня нашы істреньнікі лыжы нупруўляюць. ІСТРЭННІЦА ж. 1. Тая, што вострыць. Ніхай сабе я дренныя істреньніца, алі ж лупатка луччы ў зямлю лезіць. 2. Тая, што намерваецца. Етыя істреньніцы разым з мальцымі кытануць ны вічарінку. ІШОЧЧЫ дзеепрысл. Ідучы. Ці ня відзілі вы, тама ішоччы, майго старога, паплёўся c касою, гываріў, можа якей аборычык выб'ю. к КАБЛУЧЫЦЬ незак. жарт. Танцаваць з выкрутаса* мі. Ны работу ні падгоніш, а як возьмуцца каблучыць, чаго 36 іх ні вытвыряіцца. КАБЫЛё НАЧКА ж. памянш.-зніж. Кабыла. У Грычынка два надзелы було зямлі, a сядзеў бяс хлеба, кыбылёнычку дзіржаў, а кыравёнку ня мог прыкарміць. КАБЫЛКІН прым. Такі, які мае адносіны да кабылкі. Раншы ны кажныга кыня дзелылі хамут, у мяне была нібылыйая кабылка i кабылкіны хумуткі — i вызавэй, i ралейный, КАБЫЛЯЦІНА ж. Мяса кабылы. Пріехылі пыліцэйскія зь немцым, зыбралі ўсё пыд мяцёлку, есьць було нечыга, тут кабылу старыю зарезылі i елі тую кыбыляціну. Памянш. КАБЫЛЯЦІНКА. Табе, відна, кыбыляцінкі зыхацелыся. КАБЫРДЖАННЕ, КАБЫРДЖЭННЕ h. іран. Зла* ванне. Балыиэй мне аньцірес глядзець ны яго кабырджыньня. Ці ўнялося Кулькова кыбырджэньня? КАБЫРДЗІЦЦА незак. іран. Злавацца. А чаго ён
Дадатковыя словы
выбю, каблўчыць
0 👁