гы ўсюдых лезіш, як дурак, ніхто цябе зашчычывыць ня будзіць. 2. Заштукоўваць. Кузьма нывярьху, затул зышчычаіць. Нада як-то лезьць ды зашчычывыць увярьху, дуйка падніміцца — поуныя сенцы напрець сьнегу. ЗАШЧЫЧАЦЦА, ЗАШЧЫЧЫВАЦЦА незак. 1. Абараняцда. Храсіньня гразіла цябе злавіць, прідзіцца табе зышчычацца. Ты ім ні цярыгі, зашчычывыйся, бывай зда■чы. 2. Заштукоўвацца. А цэл ён будзіць, твой гарод, німа гам ат каго зышчычацца. Тыкая восінь стыяла зылытая, ні ветру, ні дажджынычкі — шлындыў, цігаўся, а як хлоп'імі пываліла, хваціўся зашчычывыцца. ЗАШЧЫЧАНЫЙ, ЗАШЧЫЧОНЫЙ дзеепрым. 1. Абаронены. Бутылку расыгіў зь імі, цяперя думыіць, што ён ужо зашчычын. Як жа, яны зышчычоныя, нікога ні быяцца. 2. Заштукаваны. Айдзе було зашчычына, тама ні прудуло, a кылы сьцяны шчэлычкі асталіся, нукруціла сьнегу. Луні хырашо зышчычоны, апторкыны крепка, нійдзе ні прадмець. ЗАШЧЫШЧАЦЬ незак. Заштукоўваць. Hd зіму усё зышчышчай як можна луччы, ні прыгыдаіш. ЗАШЧЫШЧАЦЦА незак. Заштукоўвацца. Зышчышчайся, пакуля ўремя ёсьць, а як запрець, задмець, тады позна хвытацца. ЗАШЧЫЦІЦЬ зак. Заштукаваць. Пуньку мы няплоха зышчыцш, ні далжно быць халодна. ЗАШЧЫЦІЦЦА зак. Заштукавацца. Як пяреднія сьціна зышчыцьцца, тады можна сьмела зімуваць. ЗАШЧЬІШЧАНЫЙ, ЗАШЧЫШЧ0НЫИ дзеепрым. Тама хата была с трёх бакоў зашчышчына. Заднія сьціна крепка зышчышчона, зьнізу бульбоўнікым, вышы саломыю апкладжына, а ат Пісырівых хулуднувата будзіць. ЗАШЫТЫЙ дзеепрым. перан. Забіты (дошкамі). Наць сенцымі у мяне хрантон доскымі зашыт, a з другога боку, ад гряд,— затул. ЗАЯДЛІВА прысл. Заядла. Яны зыядліва работылі, бувала, як возьмуцца касіць, дык ні ддыхаючы косюць ды абеда. ЗАЯДЛШАСЦЬ ж. Заядласць. Нашто зуступацца, зыядлівысьці ў яго хвытащь, можыць пазычыцъ камунебудзь. ЗАЯЛАВЕЦЬ, ЗАЯЛАВЕЦЦА зак. Стаць ялаўкай. Іна, відна, зыялывіла ў цябе, ялыўка будзіць, пабіў яе дужа крепка Антон. Сёліта ў мяне зыялывілыся карова, будуць сьмігувацца дзеці біз мылыка. ЗБАСІЦЬ, ЗБАСЦІЦЬ зак. эмац. Звесці, зжыць
Дадатковыя словы
хлопімі
0 👁