ЗАСУПОНІВАЦЬ незак. перан. жарт. Падпарадкоўваць. Ці відзіш, як мылыдая свайго мужука зусупонівыіць? ЗАСУПОНІЦЬ зак. Падпарадкаваць. Яны цябе скора зусупонюць, у іх доўга ні пакруцісься. ЗАСУПОНЕНЫЙ дзеепрым. Думыў, будзіць вылынгацца, як у маткі,— не, тута пойдзіш зусупоніный. ЗАСЦЕНЧАТА прысл. Сарамліва i ціха. Ён усігда засьценчыта рызгыварііць, усё дно як нечыга стыдзіцца. ЗАСЦЕНЧАТАСЦЬ ж. Сарамлівасць, ціхмянасдь. Якую ты ў Сашкі засьценчытысьць увідзіла, ён ныхальный ува ўсём. ЗАСЦЕНЧАТЫЙ прым. Сарамлівы i ціхі. Яе дзеўкі i ня грубыя, i ні засьценчытыя, усігда рызгаворчыстыя. ЗАСЦЕБАЦЬ зак. 1. Пачаць сцябаць. Нарошня засьцёбыў na дзеріўцых: што я скажу. 2. Модна насцябадь. Злаўлю, яй-богу спыймаю i засьцёбыю, болыйы дурачыцца пірістаніць. ЗАСЦЕБАНЫЙ дзеепрым. Модна насдябаны. Ну хто ж ба тута быў, увесь пыдыдзіяльнік засьцёбын нечым грязным, полысымі узяўся. ЗАСЦІГАННЕ н. Захоп. Яны б даўно да тых копык дыбраліся, ды іх троху пужаіць зысьціганьня, як з Грячыйікіным пулучылыся. ЗАСЦЯБАЦЬ зак. перан. Зашыдь наспех. На скорыю руку зысьцібай мяшок, нада яго браць, неўвышта будзіць сыпыць. ЗАСЫПШЧЫК м. метаф. Здраднік. Буўтаіш што зря, ны засыпшчыка нарьвесься, будзіш тады кусаць сабе локці. ЗАСЫПШЧЫЦА ж. Андреіха — первыя засіыпшчыца была, што пачуіць npa іх, то ŭ бягіць, nipiдаець слова ў слова. ЗАСЫПЫВАННЕ н. Засыпанне. Дужа ў цябе медлінныя засыпывыньняf так ты ня меншы нядзелі npaвозісься. ЗАСЫПЫВАННІК м. Той, хто засылае. Стыряюцца засыпывыньнікі, хочуць скарей кончыць i бежч у горыд. ЗАСЫПЫВАННІЦА ж. Відна, вашый засыпывыньніцы работы там хваціць нядзелі на дзьве, а то ŭ з гакым. ЗАСЫПЫВАЦЬ незак. Засыпадь. Гліну на печ бралі, дык я засыпывыў ямку, каб скаціна ні ўвалілыся. ЗАСЫПЫВАЦЦА незак. Засыпацца. Старый калодзіж патроху засыпывыіцца, скора ямка саўсім зуруўняіцца. ЗАСЯКАЦЬ незак. перан. Сцябадь звыш меры, да страты адчування. Сколька разоў бацька яго зысікиу ремнім,— ныплачыцца, нырявецца i ўзноў зы сваё. ЗА
Дадатковыя словы
зысікйў
1 👁