ЗАМОРЫШ м. Мёртвае кураня ў яйку. Ціплёнычык яйцо ні праб'ець, i заморыш пулучаіцца. Памяти. ЗАМОРЫШАК. Разьбіла яйцо, пыглядзела — дык у ём заморышык. ЗАМУЖНЩА ж. Маладая замужняя жанчына. Сыбраліся адны замужніцы, пра нешта сваё талкуюць. ЗАМУЗДЫВАНШК м. Той, хто закілзоўвае. Удваіх узяліся замуздывыньнікі, а конь гылаву зыдзярець i яны ні дыстаюць. ЗАМУЗДЫВАННЩА ж. Відзіш, ікая замуздывыньніца, раз i грузьдзіла ў зубы. ЗАМУРАВАЦЬ зак. метаф. Адняць мову. Ці яму зумурувила, што слова як чылавек ня можыць прыгываріць. Ніхай табе зумуруіць с такім рызгаворым! ЗАМУШКАРЫВАННЕ, ЗАМУШКАРДЖЫВАННЕ н. Выбіванне з сіл, стамленне бесперапыннай тузанінай. Зумушгіарівыньня ці не, алі ж работа ня дужа лёхкыя. Hi баіцца ён ніякыга зумушьіарджывыньня, у яго сіла зьвяріныя. ЗАМУШКАРЫВАЦЬ, ЗАМУШКАРДЖЫВАЦЬ незак. Выбіваць з сіл, стамляць бесперапыннай тузанінай. Жонка цябе зумушкарівыіць, ні даець аддыхнуць нісколька. Hi нада коні так зумушкарджывыць, на іх ні ўспашыш нічога. ЗАМУШКАРЫВАЦЦА, ЗАМУШКАРДЖЬІВАЦЦА незак. Выбівацца з сіл, стамляцца ад бесперапыннай тузаніны. А ну іх i грошы, i быгаства. каб етык зумушкарівыцца. Сам зумушкарджывыіцца, ну ŭ другім пытачкі ні даець. ЗАМШЫЦЦА зак. перан. Узяцца верхам (пра малако). Харошыя мылако, пыстыяла трошку ў стыкане i замшылыся верьхым. ЗАМЯСІЦЬ зак. перан. Затаптаць. Такей быў харошый ягнёнычык, ну там цісныта, зымясілі яго. ЗАМЯСІЦЦА зак. 1. Затаптацца. Прібярі достычкі, пакуля ні зымясіліся ў грязішчы. 2. Засовацца да знямогі па гразі. Замесюцца яны на той греблі, раськісла посьлі дажджу, грязі пы калена будзіць. ЗАМЯТАЦЬ незак. перан. Арыштоўваць, захопліваць. Я помню, як зыміталі: уноччы прідуць i сыбірайся,— хто-небудзь пыдоряхнець, a немцым што, ці ім жалка чылавека. ЗАМЕСЦЬ зак. Арыштаваць, захапіць. Быў тут адзін пыліцэйскій, пробывыў хувацца, яго зразу зымялі. ЗАМЕЦЕНЫЙ дзеепрым. I хырашо, што замеціны, ат іх жа ні було жызьні npi немцых. ЗАМЯТЛЯЦЬ зак. Абкідаць, абшыць. Зымітляй яму