скацірсьць на стол. АБМЯТЛЯНЫЙ дзеепрым. Прарезкі ў пінжачку абмітляныя, ныдзівай, сяньня ў рубашкі застыніш. АБНАЧАВАЦЦА зак. Заначаваць. Кошку выкінь, ато абначуіцца ў хаці i пойдзіць ноччы мушуруваць усюдых. АБОРАЧАК м. Невялікі аборак — паніжэнне на пол i, дзе вясной збіраецца вада. У аборычкых харошыя трыва рысла, бувала, вазок накосіш, карова зімою есъцъ як зы сябе. АБОРВЫШАК м. памянш. Абадранец. Ходзіць аборвышык малінькій, некылі маткі дагледзщъ зу пустым брізкытаньнім. АБОСЕНЬКШ, АБОСЕНЕЧКШ прым. памянш. Босы. Выскычыш абосінькій i прастудзісься, нада бацінычкі набуць. Ідзём мы, стаіць ета дзяўчонычка галюсінькыя, абосінічкыя, плачыць, а матку пыліцэйскія пыгналі. АБПАЛАСКЫВАЦЬ незак. метаф. Абдзёўоваць. Bi~ ряб'і аппыласкывыюць просу, сыдзяцца ны мяцёлку i ні дзяўбуць, а пряма п'юць. АБПАЛАСКАЦЬ зак. Абдзяўоці. Куры ячмень аппылыскалі, нада мылаціць, ато саўсім ні зяренца ні станіцца. АБПАЛАСКАНЬІЙ дзеепрым. Пышаніца ат усядзіб аппылыскана, куры зь яе ні вылазілі цэлымі днямі. АБПАЛІЦЦА зак. перан. Празмерна загарэць. Дзенв пыкасіў біз рубашкі, дык ні зыгареў, a аппаліўся, кожа злазіць мяшком. АБПАСКУДЖЫВАННЕ н. эмац. Забруджванне. Мне такоя аппаскуджывыньня ні ныравіцца, хто йта зы табою прібіраць далжон. АБПЛЫСЦЬ зак. метаф. Вельмі распаўнець. Нада ж яму так апплысьць, разьдзелыўся, як кормліный ваперь. АБПЛЯСКАЦЬ зак. перан. Абгаварыць. Верна, ні найдзіш такога чылавека, каго б яны ні аппліскалі, во ізыкі у баб дык ізыкі. Каго ж вы сяньня аппляскылі? АБПЛЯСКАНЫЙ дзеепрым. Во й Хвёдырька аппліскиный. Зы каго ні вазьміся, у вас усе аппляскыныя. АБПРАТЫВАЦЬ незак. эмац. Біць. Ета вы малыга яго аппрятывылі, папробыйця цяперя зь ім справіцца. АБПРАТАЦЬ зак. Пабіць. Калі ні аппрятылі яшчэ, дык аппрятыюць, так ты ат іх ня вывірнісься. АБПРАТАНЫЙ дзеепрым. Дружылі, дружылі i на табе: ужо Стыльмашонык пашоў аппрятыный. АБПЫТЫВАЦЬ незак. Апытваць. Аппытывыў ён ycix кругом, ня відзіў Трахіма ніхто нійдзе
Дадатковыя словы
абдзяўб, абдзёўбваць, абначўіцца, аппаскўджывыньня, аппліскй, пюць, рябі
2 👁