ЗАВІНАЦЦА незак. Пачынацыд ахвотай, вельмі шныра. Зывішіюцца многа чаго дзелыць, ды нічога ды кынца ні даводзюць. ЗАВОЖДЖЬІВАЦЬ незак. Прывязваць лейцы да аброці. Кыня завожджывыць бальшэя навукі ні нада. ЗАВОЖДЖЫВАЦІДА, ЗАВАЖДЖЫВАЦЦА незак. Прывязвадца да аброці (пра лейцы). Пыдажджы, у яго ўжо завожджывыіцца. Што там у цябе ні зыважджывыіцца, зы банькі прівязывый вожкі i ўсё. ЗАВАЖДЖАЦЦА зак. Прывязацца да аброці (пра лейцы). Калі там у цябе зывыжджаіцца, хваціць кулупацца. ЗАВУГОЛЬНІК м. асудж. ГІляткар. Прідумыць ба ні прідумыў, каб мушчыну зьдзелыцца еткім зувугольнікым. ЗАВУГОЛЬНІЦА ж. Ці сучка, ці зувугольніца — ета ўсё адно. ЗАВУГОЛЬНЫЙ прым. асудж. Пляткарскі. Табе дyжа ныравіцца слухыць усякія зувугольныя рызгаворы. ЗАВЯРШЫЦЦА зак. Скончыдда вяршэннем (пра складанне стога). На етый раз у цябе красіва зывяршылыся, стог як лялька стаіць. ЗАВЯРШОМШЫ дзеепрысл. Зывяршомшы стог, можна i пірідыхнуць, канец рабоці. ЗАВЯШЧАЦЕЛЬНЫЙ прым. жарт. Прызначаны для нарады, дамоўленасці. У нас ну бульварі прызвалі дзьве лавычкі зывішчацільныя, у самый вугалок пыт касьцёл,—* хлопіц бярець дзеўку i ўгыварівыіць там. ЗАГАВАЛША ж., ЗАГАВАЛЬНІК м. Прызба. Ны зіму зугувиліну мы, бувала, усігда бульбоўнікым апклы* далі па вокны, i цяплей було ў хаці. Нада уціпляць загывыльнік, зімы цяперіцька дужа злэя. Я уже свой зугувальнік апклаў бульбоўнікым. Памянш. ЗАГАВАЛІНКА, ЗАГАВАЛЬНІЧАК. Зугувалінка чысьцінька апкладжына, акуратна зьдзелына. Загывыльнічык усігда f зіме уціпляіцца. Hi кідай зугувальнічык ніапкладжыным, усё меншы холыду будзіць ныхадзіць. ЗАГАІВАННЕ н. Зажыўленне. Глубока прабіў нагуу німа зыгаівыньня, усё гнаіцца i гнаіцца. ЗАГАІВАЦЬ незак. Зажыўлядь. Ладна сярпом різанула пы пальцых i цяперя некылі зыгаівыць. ЗАГАІВАЦЦА незак. Зажыўляцца. Парезыныю руку бірягі, ніхай рана зыгаівыіцца, ні мачы дужа i ні рызьвярчывый. ЗАГАНЯТЫЙ дзеепрым. 1. Загнаны. Ці зыгынятыя нашы сьвіньні, нешта паць сьценкыю стукыіць, каб яны ня вылізьлі ды ні ўваліліся ў гарод. 2 перан. Затузаньд
Дадатковыя словы
зугувйліну, зімў
0 👁