Ідуць зубрюхацелыя — ня спышуцца, аж сапуць, сала чуць ні капыіць зь іх. ЗАБРУХАЦЕЛАЯ дзеепрым. Цяжарная. Ты мне толька явіся зубрюхацелыя, ны парог нагою ні пушчу. ЗАБУЗОВЫВАННЕ н. Заношванне, забруджванне. К чаму такоя зубузовывыньня варта, за дзьве нядзелі новыю куртычку сплюгавіў. ЗАБЯГАННЕ н. Паддобрыванне. Мы табе гыварілі, што цяперя ніякыя зыбіганьня ні паможыць, ныбарот, можыця хужы зьдзелыць: Антон угаворыў дужа ня лю~ біць. ЗАБЯРЭЖЧ зак. Зберагчы. Дзядзька тады зыбярёг етых дзяцей, ато б яны пагінулі. ЗАБЯРЭЖЦА зак. Зберагчыся. Сімяно ў мяне тады троху зыбіряглося, я гарод пасеіла i Ганьні дыла. ЗАБЯССІЛІВАЦЬ, ЗАБЯССІЛІВАЦЦА незак. Заставадца без сілы. Старысьць нікога ні красіць, у старысьці чылавек зыбясьсыівыіць. Пычанеш зыбясьсілівыцца, тады пызнаіш, як аднаму ў хаці астывацца. ЗАБЯССІЛЕЦЬ, ЗАБЯССІЛЕЦЦА зак. Застацда без сілы. Так зыбясьсіліла, ні магу хадзіць, дайжа устываць у раньni ня хочыцца. Пынкрацёнык доўга дзіржаўся, толька ў пасьледнія ўремя зыбясьсіліўся. ЗАБЯССІЛЕНЫЙГ дзеепрым. Зыбясьсіліный чылавек ня дужа каму нада, ты харош, як ны ныгах крепка стаіш i рукі служуць. ЗАВАДЗІЦЬ незак. метаф. Узбуджаць, раздражняць. Машка іх часта зывадзіла, яны як расходзюцца, ажно пыбялеюць. ЗАВАДЗІЦЦА незак. Узбуджадда, раздражняцца. Я ўжо віджу: заводзіцца, луччы кінь i ацступіся, ато бряхні ні адбяресься. ЗАВАДНЫЙ прым. перан. Такі, які хутка ўзбуджаедда. Атрашонык дужа зывадный, буваіць, слова ні пы яго скажыш, як сьпічка успыхніць. ЗАВАДЭВУШАК м. памянш. Завадатар, інідыятар. Гады ціріз два-трі i зь естыга хлапчыны ладный зывадэвушык вырысьціць. ЗАВАДЭВУШНІК м. Завадатар, інідыятар. Ці ты ні знаіш, хто ў іх галоўный зывадэвушнік. Памянш. ЗАВАДЭВУШНІЧАК- Ты ŭ сам быў ладный зывадэвушнічык. ЗАВАДЭВУШНІЦА ж. Глядзі-ка ты} у іх Піліпёнкыва дычка ужо зьівадэвушніца. ЗАВАЖДЖЫВАННІК, ЗАВОЖДЖЫВАННІК м. Той, хто прывязвае лейцы да аброді. Во зыважджывыньнік, я пыцягнуў за вожку, іна ŭ атвізалыся. Чаго ты, за
1 👁