каб відзіў, як тэя дываньнікі ўцікалі, на злом гылавы лице лі ат нас. ДАВАННІЦА ж. Ты ім два гады грозіш, дывиньніца, a яны ўсё болыйы руспускаюцца. ДАВАШАПРУДЗІЦЬ, ДАВАШАПРУДНІЧАЦЬ, ДАВАШАПРУДЗІЦЦА, ДАВАШАПРУДНІЧАЦЦА зак. Пры вычваранні дайсці да пэўных вынікаў. Вот відзіш, як дывышапрудзіў Шыўчанок, далі яму места i сядзіць спакойнінька. Пыглядзіш, дывышапруднічыюць абоя, найдзіцца ім угамоньня. Ясна, што етыя зыдывакі быйстра дывышапрудзюцца, унім ім найдуць. Мы кызалі, што Гурчанок скора дывышапруднічыіцца, так i пулучылыся. ДАВЕРЧАТА, ДАВЕРЧЫВАТА прысл. Даверліва. Дужа даверчыта шзпчуцца, толькі ці надоўга етыя. дружбы хваціць. Іна ж табе даверчывыта рыскызала, а ты треплісься ўсюдых. ДАВЕРЧАТАСЦЬ, ДАВЕРЧЫВАТАСЦЬ ж. Даверлівасць. Даверчытысьць нада імець, ну ні к любому-кажныму. Воч чаго ў цябе нісколька німа — даверчывытысьці. ДАВЕРЧАТЫЙ, ДАВЕРЧЫВАТЫЙ прым. Даверлівы. Якей ён даверчытый чылавек, первыму устречныму ееріць ea ўсём. Ня будзь такою даверчывытыю, ня ўсе такея чэсныя, як сыма. ДАВЕТРАНЫЙ дзеепрым. Давеяны ўручную. Каб жа даветріныя, ато яшчэ ладныю кучку ветріць нада. ДАВУЧАЦЦА незак. Завяршаць адукацыю. Матка гаворіць, ніхай ідзець дувучиіцца, а Шпак ні пускаў, дык ныстаўніца пріхадзіла прасіць. ДАВЫСКАКЫВАЦЬ зак. Выскокваючы, дайсці да пэўных вынікаў. Голыя дывыскакывыіш, прастудзісься, тады вазіся c табою, лячыся. ДАВЫСКАЛЯЦЦА зак. Выскаляючыся, смеючыся, дайсці да пэўных вынікаў. Дывыскыляісься, што ny зубах ехваціш i ўсё тваё выскыляньня айдзе дзеніцца. ДАВЯДЗІЦЬ зак. Дажыць да канца. Мікіпыріха саўсім слабыя, скора дывядзііць. ДАГАВОРАНЫЙ дзеепрым. Дамоўлены. Як жа яны падводзюць: усё було дыгаворіна, што пад'едуць ны каni, а тута німа i німа. ДАГАДЖЫВАЦЬ I незак. Псаваць да канца. Нашто ж ба табе ў такую грязь бацінычкі дыгаджывьщъ. ДАГАДЖЫВАЦЦА незак. Псавацца да канца. Пась
Дадатковыя словы
дувучйіцца, дывйньніца, дывышапрўдзюцца, дывышапрўдзіў, дывышапрўднічыюць, дывышапрўднічыіцца, падедуць
0 👁