Народнае вытворнае слова (1985). Том 3. Г. Ф. Юрчанка

Мікілайка усё ўремя спучывыў самі яны многа цішэйшыя. Спучывацца незак. Збівацца з правільнага шляху. Як пычалі спучывыцца, то ня жджы толку. Спуціцца зак. Збіцца з правільнага шляху. Адны б яны так ні cnyціліся, каб ні Кыпачонык. Спучаный дзеепрым. Спучыныя м&льцы, саўсім спучыныя, цяперя зь імі дужа трудна будзіць. Спуцёмшы дзеепрысл. Спуцёмшы аднаго, зу другіх бярецца, што йта за ўрёдзіна тыкая чылавек. Спынуцца зак. Прыпыніцца, перапыніць дзеянне. Нямножка я спынулыся, мы во другей дзень ня йдзём, ільлець як зь відра. Спырскыванне н. Апырскванне. Посьлі спырскывыньня цьвяты пысьвяжэлі, пыдняліся, іх нада часьцей cnŭpcкывыць. Спырхыванне н. Саскокванне. Будзіць вам спырьхывыньня, як нагу каторый падверніць, ета ж дадумыліся c такея вісычыны пырьхыць, Спыхыванне н. Частае перарывістае дыхание. Глянька ты ны яго спыхывыньня, ажно хвытаіць воздух. Спыхывацца незак. Часта перарывіста дыхаць. #лг кытануць упірягонкі ды кынавы, a тады нызад, посьлі чуць спыхывыюцца. Спяліць незак. Даспяляць, даводзіць да спеласці. Ён рана ні зьнімаіць яблык, доўга сыгяліць. Спяліцца незак. Даспяляцца. Нейкій у цябе дужа харошый сорт сьпяліцца. Спеленый дзеепрым. Я сваім пыслаў сьпеліных яблык, яны смашныя сталі. Сродзіч м. Сваяк. К Хрісьціні пынаехыла сродзічыў, айдзе іна іх мясьціць будзіць. Сродзічы,— зымаріліся ходзічы. Сродства, сродствіе н. 1. Сваяцтва. Ня дужа цяперя npa сродства помнюць, ні так, як раншы сыбіраліся свае цэлыю тылакою. Ета сродствія, яны дужа радніліся. 2. Сваякі. Сродства к вашым прішло, угышчаць будуцьу Як сыбярецца сродствія, былыиая куча. Ссабачыцца зак. асудж. Канчаткова ператварыцца ў распусніка, брахуна, прайдзісвета. Што ты зь ім пыгаворіш, кылі ён саўсім ссыбачыўся. Ссабачаный дзеепрым. А якея ж яны абоя ссыбачыныя сталі, мы на іх ладна ныдзікувиліся. Ссаджыванне н. Зніманне таго, хто сядзіць. Крепінька бярі яго пыт пашкі, ато кахніш аб мост, будзіць тады ссаджывыньня. Ссаджываннік м. Той, хто есаджвае. Глядзі, каб ён