дзірявень кажныю ноч скылантыріця, ета ж ахотычка вам столъка ногі біць. Скалатнуць зак. перан. Модна страсянуць. Я к скызалі, што ён едзіць сюда, ета ўсю дзяреўню скылатнула Скалатнуцца зак. Моцна страсянуцца. Дужа былі цяжолыя похырыны, уся акруга скылатнулыся, ca ўсіх дзірявеньбылілюдзі. Скаленне н. асудж. Выскалянне. Дужа ныдаела ны яго скаліньня глядзець, ці ёсьць прічіна, ці няма, усё скаліць зубы. Скалупнуць зак. перан. Пазбавіць пасады хітрыкамі. Мушчыны згываріліся раз яго скулупнуць, дужа ныдаеў усім,— i скулупнулі. Скалупнутый дзеепрым. Ужо скулуnнутый ходзіць i ні на кога ні глядзіць. Скалыхнуцца зак. перан. Прыйсці ва ўзбуджэнне, хваляванне. Як пачулі, што яго хыраніць будуць, уся акруга скылыхнулыся,, ішлі i ішлі біс кынца. Скальжэць зак. Перамерзнуць. Мала таго, што скальжэіш біз ныпряткі, дык яшчэ i прастуды пытхваціш, а я тады ухаджывыць зы табою ня буду. Скальжэлый дзеепрым. Раз ды другей пабудзіш скальжэлый, тады хвацісься вума. Скальзата, скальзота ж. Коўзкасць. Вобліў прайшоў, замёрзла, скыльзыта, што ні ступіць, ногі едуць i ўсё. Такою скальзотыю дужа трудна іціць. Скальчэць зак. Змерзнуць, перакалець. Якты глядзіш, малыя саўсім скальчэла, вядзі яе скарей у хату. Скальчэлый дзеепрым. УбеглІ ў хату скальчэлыя, я ім с карей дыла пагрецца. Скандрычыцца зак. жарт. Памерці. Ты, відна, ŭ хочыш, каб я скандрычыўся, ты б сабе зяця мыладога прівіла ў хату. Скапнуць зак. Капнуць, упасці кропляй. Чарніла сь nipa скапнула на новыю Скацірсьць, яго нічым ні атмыіш. Скапылівацца незак. жарт. Паміраць. Ці ні скапылівыісься ты тут у хыладку? Скапыліцца зак. Памерці. А што ты думыіш, жаніцца ні пасьпеіць i скапыліцца. Скапырдзіцца зак. жарт. Памерці. Ты яго так ні путай, ато ён ац страху скапырдзіцца можыць. Скарабкывацца незак. Злязаць. Як ты цяперя будзіш аттуля скырабкывыцца бязь лесьеіцы? Скарабкацца зак. Злезці. Чуць-чуць скырабкыўся, каб трошку, i пыляцеў ба уніз як мячык. Скараджануць зак. Крыху, наспех пабаранаваць
Дадатковыя словы
нўтый, скулупнўлі, скулупнўць, скылатнўлыся, скылыхнўлыся
3 👁