у лаўкі буваюцъ, нада ўзяць штукі трі. Я на нэп дзьвері вазьму i пышла, ні зымыкаю. Памянш. чапок, чапочак. Чапок піряцёрся, саўсім слибінькій, скора саўсім разьедзіцца. Ну сундучку нібальшэнькій чапочык. Ш Шабоўканне н. Паданне ў ваду з ціхім усплёскам. Успакой, каб ні балывыліся зъ естым шабоўкыньнім, з вадою шуткі дренныя. Шабоўкаць, шабоўкацца незак. Пададь у ваду з ціхім усплёскам. А ён жа два разы шабоўкыў na noic на льду i два разы ліжаў с успаленіім. Во лоўка яны шабоўкыюцца ў ваду, дайжа ня чутна. Шабоўкнуць, шабоўкнуцца зак. Упасці ў ваду з ціхім усплёскам. Ну што, шабоўкнуў брусочык у ваду, дудурачыліся? Шабоўкнуў зъ беріга ниузныч, чуцъ ні зыхліпнуўся. Глядзі, ато шабоўкніцца ў кынаву, будзіш лавіць, а вады тут дужа многа. Шабулдыханне н. Бухание (у ваду). Як вам ета шубулдыханьня ні ныдаесьць, кажыцца б, ні вылазілі з вады. Уго, як яны любюць шубулдыхыньня. Шабулдыхацца незак. Бухацца (у ваду). Ты пыглядзі, як яны шубулдыхыюцца, калі голыў самі сабе ні паскручывыюць. Шабуршэнне н. Гучнае шамаценне. ён лёг i зразу сьпіць, якоя ён шубуршэньня пачуіць. Думыю, дай пыгляджу, што йта тама зу шубуршэньня. Шабуршэннік м. Той, хто гучна шамаціць. Узяліся шубуршэньнікі зы работу, ажно пыл ляціць: Шабуршэнніца ж. Што ж ты, шубуршэньніца, тутыцька творіш? Шабуршэць, шабуршэцца незак. Гучна шамацець. Аткуль жа я знаю, што тама шубуршыць, сам пыглядзі. Нешта шубуршэла пыц саломыю, каб вілкымі пукулупаў. Нічога тама ні шубуршэлыся, ета вы выдумывыіця. Шабуціла, шабуцілка, шабуценнік м. Той, хто падымае шум, крыкун. ён тады шубуціла, калі відзіць, што можна пушубуцець, а другей раз сядзіць як клоп у шчэліні. Во. ты хвацісь, ужо Пынасіхін сын стаў шубуцілкыю. Ого, якей шубуцілка быў Дзёма, к яму, бувала, бяс хвігі ні пытхадзі. Каб хто найшоўся, хырашэнька ўспакоіў шубуценьнікыў еткіх, яны б так ні рызыряліся. Шабуценніца ж. Ты становісься такою шубуценьніцыю, як твой Кіріла быў
Дадатковыя словы
выдўмывыіця, зыхліпнўўся, нйўзныч, паскрўчывыюць, слйбінькій
1 👁