чыкиніцца. 2. Рабіць адмыслова, вазіцца. Усё з брусочьь кымі чыканіцца, даводзіць ды ладу, бырану хочыць зьдзелыць. Чыкілянне н. Чыкільганне. Ох, якоя панельныя чыкіляньня! Я ні пыгляджу ны чыкіляньня, матычку ў рукі дам i ніхай разым лён матычыць. Чыкіляннік м. Той, хто чыкільгае. Такіх чыкіляньнікыў i сьвет ня еідзіў, дужа прімудрыў многа. ЧыкіляннІца ж. Як жа ты еткыю чыкіляньніцу пысылаіш у хряп'я, ёй толька ny трутуварых хадзіць. Чыкрыжыцца незак. Добра, лоўка пераразацца. Нешта ў цябе у адзін бок чыкрыжыцца. Каб ты ні пыляніўся нож пыттачыць, яно б ладна чыкрыжылыся, а так нічога ні пулучаіцца. Чыкрыненне н. жарт. Рэзанне. Во чыкрініньня, ажно сапець. Аддай-ка ты ножык ic тваім чыкршіньнім, ніхай Паўлік атрежыць. Чыкрыніць незак. жарт. Рэзаць, адразаць. Хлеб чыкрініць ды ціплятым носіць, во што ён дзелыіць. Па-мойму, Коля тута чыкршіў. Чымся зл. Чым. Луччы палы атреж i ацступіся, чымся c такім чылавекым зьвязывыцца. Чымся бегыць цэлыю ноч, ляглі б ды выспыліся хырашэнька. Чырканне н. Чорканне, крэмзанне. Пу руках палучыш за чыркыньня. Каму ты такоя чыркыньня будзіш пыказывыць, піріпішы акуратнінька. Чырканудь зак. перан. Хутка напісаць. Толька npiедзіця, чыркані пару слоў, каб мы зналі, як вы тама даехылі. Усё работа i работа, некылі дайжа пісьма чыркануць. Чыркануцца зак. Напісацца. Нескылька слоў пазьней чырканецца. Чыркнуць зак. 1. Правесці вострым, цірнуць. Чыркнуў аб нешта дзіхцявыя, рубец ну рукаве. 2 перан. Напісаць спяшаючыся. Чыркнеш, як пріедзіш, што тама ў іх тваріцца. Чыркнуцца зак. Дакрануцца пры руху. Чыркнуўся плячом, відзіш, якей шрам. Чырта ж. Плотніцкі інструмент для прыпуску бярвення. Дай мне чырты на нескылька дней, нада баню ськьдыць. Чырту пад ногі ні кідай, станіш — ці пагнеш, ці нагу праколіш. Чырціць незак. 1. Церціся, пакідаць след пры руху. Упора нізка апушчына i каток чырціць. 2. Прыпускаць, падганяць (пра бервяно). Бірьвяно правільна ляжыць, можна чырціць. Чырціцца незак. 1. Церціся, пакідаць
Дадатковыя словы
нўць, прімўдрыў, хряпя, чыкйніцца, чыртў
0 👁