Усчыняццд, усчынівацца незак. Прычыняцца. Хатнія дзьвері нічога, лёхка усходзюць, a ў сенцых ні ўшчыняюцца. Як пыцьцісаў, i дзьвері сталі ушчынівыцца. Усчыніць зак. Прычыніць. Так рызбалелыся рука, што дзьвері ні магу ушчыніць, клямкі ні пыцягну. Усчыніцца зак. Прычынідца. Ці ўшчыніліся ў цябе дзьверіf яны ўвярьху неік упіраліся, ні прілігалі. Усчыненый, усчынетый дзеепрым. Я пытхадзіў, глядзеў — німа ў дваре i дзьвері ушчыніны i ны палычку заторнуты. Вароты ушчыніты хырашо, я сам глядзеў. Усчынёмшы дзеепрысл. Ушчынёмшы усігда ны палычку заторніць. Усшабуцецца, усшабуціцца зак. Пачаць шумець. ПраKon зы калёсы ушшубуцеўся, яны тыкі i праўда, нікуратныя людзі: паехылі ў лес, кідалі палкі як зря, ручкі пулумалі. Уму нядоўга ушшубуціцца, пых як сьпічка i гатоў. Усшаваліванне, усшавяліванне, усшавеліванне, усшаволіванне н. 1. Падварушванне. Посьлі ушшывалівыньня саўсім другая сушка. Якоя ж ета ушшывялівыньня, хырашэнька вурухнь. Відзіш, як людзі работыюць, a ў цябе толька што ушшавелівыньня. Во табе ŭ на, пасьці высыхла сена посьлі ушшаволівыньня, а тута узноў дождж. 2. Падахвочванне. Калі гультай, дык ніякыя ушшывалівыньня яму ні паможыць. Ны яго ні такоя уш~ шывялівыньня нада. Ня дужа яны паслухыюць твайго ушшавелівыньня. Як, ці пымыгаіць яму Кулундзёнкыва ушшаволівыньня? Усшалагіучыванне н. Хваляванне ад страху. A ці мы адзін раз відзілі Пітракоеа ушшылапучывыньня, ён як шымак нейкій, усякый лухце веріць. Усшалапучываць незак. Выклікаць хваляванне ад страху. Як што ні па ём, яго i ўшшылапучывыіць. Усшалапучывацца незак. Хвалявацца ад страху. Хваціць ушшылапучывыцца, тута i ні такіх унімалі. Усшалапуціць зак. Выклікаць хваляванне ад страху. Ніхай іх яшчэ раз ушшылапуціць, хуць пыглядзіш, якея яны буваюць. Усшалапуціцца зак. Расхвалявацца ад страху. Хрымянок як ушшылапуціцца, ны яго можна пулюбувацца. Усшалапучаный дзеепрым. Нейкій ушшылапучыный прібег аттуля, што ўжо яму там кызалі, я нічога ні дабілыся. Усшалудзіць зак. Выклікаць ахвоту задавацца, вычвараць. Яго як ушшулудзіць, зь ім тады трудна. Усшалу* дзіцца зак. Пачаць задавацца, вычвараць. Яму ушшулудзіцца адна мінута — пых, зыгареўся i гатоў, ажно кіпіць. Усшалуджаный дзеепрым. Ты, як ушшалуджыный, дужа
Дадатковыя словы
паслўхыюць, пыцягнў, ушшалўджыный, ушшылапўціцца, ушшылапўціць, ушшылапўчывыньня, ушшылапўчыный, ўшшылапўчывыіць
0 👁