Народнае вытворнае слова (1985). Том 3. Г. Ф. Юрчанка

гынялі. 2. Узяць пілой. Такей дуб цьвёрдый, што ні ўпільць. Упіліцца зак. Урэзацца. Як упілшся к сірядзіні, тады луччы пашло, а зразу дужа цяжола було резыць. Упіленый дзеепрым. Што ты хочыш, такея ілбы, пяць разоў пыцягнуць — i ў іх піла ужо ўпіліна. Упінанне н. Упартасць. Hi люблю я етыга упінаньня,, пызвалі, дык ідзі, a ні прітвьіряйся. Упіранне н. 1. Падпіранне. Ныўряд, каб такоя yniраньня доўга дзіржалыся, тута дзіржацца німа чаму. 2. Упорлівасць. Грішычкіна упіраньня мы знаім, як што уваб'ецца у гылаву, нізашто ні піряпреш. Упіраннік м. Той, xtfo падпірае. Вароццы пулумалі твае упіриньнікі, цяперя чынюць. Упіранніца ж. Кылячкі пыцстыўляюць упіраньніцы, ці ня Колю у гумне зычынілі. Упірхыванне н. Запіхванне. Знаіш, што буваіць c такім упірьхывыньнім, ды апірацыі дзела дайціць можыць. Упірхываць незак. Запіхваць. Пробку усярёдык ня ўпірьхывый, ета бутылка зныдабіцца мылыка ў луг узяць ці яшчэ на што-небудзь. Упірхывацца незак. Запіхвацца. Нешта зыстряла, ніяк гліна ня ўшрьхывыіцца, а тама ішчэ пустоя места. Упірхнуць зак. Запіхнуць. Чаго толька балыўнікі ня дзелылі: к Мітрьіхвану ны хат у узьлезуць, у комін упірьхнуць што-нібудзь, а Прося тады бегыіць, крічыць, што дыму поўна хата. Упірхнуцца зак. Запіхнуцца. Чуць-чуць пробка туды упірьхнулыся, a дыстацца ніяк ні дысталыся. Упірхнутый дзеепрым. Дыстыeaŭ усёшто туды упірьхнута. Упіханне, упіхыванне н. перан. Усиление. Якоя ж упіханьня, кылі хата ні застоліна. Ныўряд, каб у іх штонебудзь пулучылыся зь естым упіхывыньнім, будуць яны разым зімуваць. Упіхаць, упіхываць незак. перан. Усяляць. А што було дзелыць, восінь, хылады, дывай мы іх упіхаць хуць у нідадзелыныю хату, крыша ёсьць, печ ёсьць, адно вакно прасечына—пірізімуюць. Хацелі ўпіхывыць як к Полькі на зіму, ды нешта ні пулучылыся. Угііхнуць зак. Усяліць. Як упіхну сына ў свае вуглы, тады зь мяне усе клопыты звалюцца. Упіхнутый дзеепрым. У хату ўпіхнуты, i ніхай сідзяць паціху. Уплутыванне н. 1. Ублытванне. Пірістинь c уплутывыньнім, сам січас будзіш расплутывыць. 2 перан. Умешванне. Ты зь іхныга уплутывыньня ня вырьвісься, луччы ня лезь