тыньнім, ат яе ж нізаштычка ні атвяжысься i ні аччэпісься. Удзудзурываць незак. груб. Уручаць зусім непатрэбнае сілай, нахабна. Устреціла я Мылашонкыву дачку большыю, як дывай іна мне удзудзурівыць часнок, npiстала: бярі i бярі, i хут ты айдзе дзенься — бярі. Удзюбаць, удзюбнуць зак. Удзеўбануць. Цеста зы мінуту замёрзла, куры удзюбыць ня могуць, пукруціліся кыла міскі i пабеглі ў пуню, ім тожа дужа халодна. Блізка ні пытхадзі, квакуха удзюбніць, іна дужа ня любіць, калі трогыюць ціплят. Удзюбнутый дзеепрым. Ніхай трошку пыплачыць удзюбнутый, другей раз схувиіцца ат пітуха. Удзяваный дзеепрым. Прасунуты ў малую адтуліну. Айдзе ж тут удзівана, кылі іголка ляжыць адзьдзельна, x ніткі адзьдзельна. Удзядзюліваць, удзядзюрываць незак. гумар. Даваць нечакана. Гляджу, дык ён удзядзюлівыіць Пынаську нейкій ірьмячышка. Як пычыла мне удзядзюрівыць квасоль, чуць я атвізалыся. Удзядзюліць, удзядзюрыць зак. Даць нечакана. Дзілектырым работыіць, большы тысічы пулучаіць, дык удзядзюліў маткі сотню: на, матка, рыжжывайся. Ня бойся ты, лішніга ні ўдзядзюрюць. Удзядзюріў кусок харошыга сукна, што хочыш можна пашыць, i куртку прівёз, трошку ношыныя, ну ішчэ крепкыя, i так усякіх тряпык,— во табе i Сыгірідоныў сын! Удзяўбыванне н. 1. Усаджванне ўдарам завостранага нрадмета ў цвёрдую паверхню. Ты глядзі c удзяўбывыньнім, тапор зваліцца ды малыму пы наге, луччы пыкладзі плижмя. 2 перан. Растлумачванне, удзёўованне. Раз ня хочыць пынімаць, ніякыя удзяўбывыньня ні паможыць. Удзячыванне н. неадабр. Пераконванне, назойлівае тлумачэнне. Хто ні паслухыіць удзячывыньня, а другей можыць паверіць, яны ж рысыгісаць умеюць. Не, ня думыю я, каб Крішталёў якому-то удзячывыньню паверіў. Удзячываць незак. неадабр. Пераконваць назойлівым тлумачэннем. Што ты яму будзіш удзячывыць, калі ён слухыць нічога ня хочыць. Устреціла Маўріну дачку i бывай удзячывыць ёй усякыю лухту ніпыцьсіваныю, тая стаіць i ні знаіць, што дзелыць, ці слухыць, ці пайціць. Удзячыць зак. Пераканаць назойлівым тлумачэннем. Хто-то яму удзячыў пры Мыланкіных, як устреціць каго зь іХу i крівіцца. Што яму ўдзячуць, ён i паверіць, сваёю гылавою ні жыеець нісколька. Удзячаный дзеепрым. Каб
Дадатковыя словы
плйжмя, схувйіцца, удзудзўрівыць, удзёўбванне
0 👁