Народнае вытворнае слова (1985). Том 3. Г. Ф. Юрчанка

Тыхаць, тыхкаць незак. Тахкаць, біцца (пра сэрца). Птушычку як зловіш, у яе тыхыіць серца, чуць ня вырьвіцца. А што, серца тыхкыла, як бег упацёмкых ціріс кусты? Тэй займ. Той. Тэй чылавек пашоу пряма ціряс поля, я ні знаю, хто ета быў. Тэя снапкі даўно высыхлі, іх нада у пуню пірянесьць абізацільна, ато дождж паццэліцца i намочыць. У Убабухыванне н. Празмерна глыбокае закопванне Такоя убабухывыньня лішнія,, нашто йта етык глубока зыкапывыць стоўбікі, ці прясла хто будзіць рузуряць. Убабухываць незак. 1. Закопваць празмерна глыбока. Убабухывыюць штындары чуць ні пы сажню, лішнія работа. 2. Даваць (грошы). Такея грошы убабухывыць зы нішто я ні стаў ба. Убабухывацца незак. 1. Улазіць. Чаго ён палезіць у такей сьнег убабухывыцца? 2 перан. Моцна стамляцца. Хваціць табе убабухывыцца, каму ты ўсё зыпасіш? 3 перан. Аказвацца ў вельмі непрыемным становішчы. Сколька разоў ён убабухывыўся, a бацька з маткыю бегылі, выцягывылі, як чорта якога. Убабухаць зак. 1. Закапаць празмерна глыбока. Ніізьвесна як убабухылі сохі, ды c сукамі, во нумурдувиліся мьі'выкипывыць! 2. Аддаць (грошы). Глядзіця, грошы убабухыіця, a жыць ня прідзіцца, іна дужа старыя хата, ніізьвесна, калі стаўліна. Убабухацца зак. 1. Улезці. У сьнег як убабухыліся с канём, дык ня вылізьць. 2. Моцна стаміцца. Лі пнёў работа цяжолыя, як убабухыюцца, дык чуць прідуць. 3. Аказацца ў вельмі непрыемным становішчы. Нідурнэй чылавек, а так убабухыўся сь сеным, i нашто яму було яно! Убабуханый дзеепрым. 1. Закапаны празмерна глыбока. Дужа глубока шульля убабухына, яго няпроста выкапывыць. 2. Аддадзены (пра грошы). Шчытай, дырма грошы убабухыны. 3. Моцна стомлены. Вярнуліся убабухыныя, чуць жывэя, пірікусілі i скарей лажыцца. Убадзюліванне н. Уторкванне ў цвёрдую паверхню. Пусьці с тваім убадзюлівыньнім, ніхай Коля возьміцца, ён скарей зьдзелыіць. Убадзюліваць незак. Уторкваць у цвёрдую паверхню. Ты папробый-ка лупатку у зямлю убадзюлівыць,— ня лезіць, дужа пірясохла зімля. Убадзюлівацца незак. ISO