унясець у хату, зь естых дроў ажно цякець. 2 перан. Садавіна, агародніна. Сырья ныядуцца, тады жывоцікымі жалюцца. Сырыца ж. Нявырабленая аўчына. Што ж сырща, сырща сыріцыю i ёсьць, яе ні пынясеш парткому, нада ў выдзыку аддывиць. Сыўрадка ж. Сыроватка. Пырысятым сыўрыдкі як лінеш, тады яны многа луччы ядуць. Памяти, сыўрадачка. Ніхай выпЧць с пуўстыкынка сыўрыдычкі, можа, жывоцікпалуччыіць. Сыць ж. Сытасць. Есьць, есьць i ўсё яго сыць ні бярець. Што йта табе сыці німа? Сэнджанне н. Плявузганне. Сэнджыньня як пычанецца у іх, дык ніізьвесна калі кончыцца, уремя ж дужа многа. Сэндзіцца незак. Займацца балбатнёй, плявузганнем. Аткуль жа мне знаць, пра што яны сэньдзюцца, ужо часы два стыяць пад ліпкымі. Сядак м. Сядок. Поўный воз сідакоў, i конь ні пывязець столька. Яшчэ адзін сідик бягщь, пыдажджы ўжо. Сякеннік м. Той, хто сячэ. Во ўзяўся сякеньнік, толька аскрёткі ліцяць ува ўсе бакі. Сякенніца ж. Стыряюцца сякеньніцы удзьвюх адна піріда дною. Сяміна ж. Асобнае каліва насення. Сяміна пацсонішніку пупала на бульбу, узыйшла i расьцець. У мяне ішчэ нескылька гурбузовых сямін асталыся. Памянш. сямінка, сяміначка. Ны гряды у мяне цяперя ні аднае сямінкі німа. На сьмех уторнула нескылька сямінычык бобу, а ён во якей вырыс. Сярбанне, сёрбанне н. Яда з прысёрованнем. Што йта зы сірбаньня, ажно слухыць нікрасіва. А ну цябе сь сёрбыньнім c тваім. Сярбаннік, сёрбаннік м. Той, хто сёрбае. Во сірбаньніК; аж чвякыіць. Прільнулі сёрбыньнікі зы сталом, за вуха ні атвядзеш. Сярбанніца, сёрбанніца ж. Цішы ты еж, сірбаньніца. Стыряіцца сёрбыньніца, аж зу вушамі тряшчыць. Сярдзюк м. гумар. Багацей. Яго бацька знаіш, якей сярдзюк быў! У тым канцы усё сюрдзюкі жылі, ета ўжо тут была адна гылытва. Сердзючыха ж. Багацейка; жонка багацея. К ёй дайжа носа ні пытыкии, іна цяперіцька ого ікая сюрдзючыха. Сердзюкоўна ж. Дачка багацея. Быгаства ныкладжын ні адзін сундук,— ізьвесна ж, сюрдзюкоўна
Дадатковыя словы
аддывйць, воцікпалўччыіць, ныядўцца, прысёрбваннем, прільнўлі, пытыкйй, слўхыць, сідйк
0 👁