Народнае вытворнае слова (1985). Том 3. Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 337  ▶ 
Студжэнне н. Астуджванне. Я к пыляціць ета тваё студжэньня наснуджыныя c хвортычкі, тады пыд'ясі. Студжэйнік м. Той, хто астуджвае. Ты ж, студжэньнік, калі пыставіў, дык глядзі, куры січас кучыю ачынуцца ў міскі. Студжэнніца ж. Што, нустудзіла, студжэньніца, ці я табе ні кызала глядзець. Стуіванне н. Прытойванне. А што мне яго стуівыньня, яіхай сядзіць, сколька хочыць. Стуівацца незак. Прытойвацца. Ці відзіш, як кошка стуівыіцца зу кустомt віріб'я хочыць злавіць. Стуіцца зак. Прытаіцца. Стуіцца i сядзіць пыць сіреньню ціхінька, думыіць, што мы ні ниидзім яго. Стуканнік, стукатаннік м. Той, хто грукае, ляскае. Заюшыліся стукыньнікі, што ні пачулі, як мы зайшлі ў хату. Я січас уніму етых стукытаньнікыў. Стуканніца, стукатанніца ж. Скажы-ка стукыньніцым, каб яны nipiсталі балывЫцца. Hy німа места стукытаньніцым, pacстукыліся. Стукатанне н. Грукат, лясканне. Можа ты скарей пану іш стукытаньня, дык выйдзі, аччыні, ато я пакуля спаў■зу зь естыя печы. Стураць, стурываць незак. 1. Хутка зганяць. Доўга бегыў, стуряў кароў укучу. Стуряй скот c атавы, ато будзіць табе баня. Стурівый кароў к аборку, яны нип'юцца ды пыліжаць троху. 2 перан. Зжынаць,. скошваць, убіраць. Як мыладэй быў, паедуць у луг, дык чуць ні пы гіктару стуряў, на зорькі стынавіўся у касу. Як выйдзім жаць, мы етый клін за дзень стурялі. Hi мыя сіла столька стурівыць, як мыладэя. Стурыць зак. 1. Хутка сагнаць. Толька стурьу коні з лугу, i стыршына едзіць, каб зыхваціў, мала б ні було. 2. Зжаць, скасіць, убраць. Стуріла палоску зу пуўдня, во быйстра жнець! Стураный дзеепрым. 1. Сагнаны. Каровы стуріны у адно места, можна i пыліжаць. 2. Зжаты, скошаны, убраны. Бальшэй кусок бульбы стурін, яны скора дарыюць. Стуромшы дзеепрысл. 1. Сагнаўшы. Стурёмшы к вадзе, коні пыстыяцъ, а пусьціш ny кустах, тады набегыісься. 2. Убраўшы. Столька стурёмшы, -можна i пірідыхнуць, вы ужо сотык пы дващыць скасілі. Стусмелый прым. Змарнелы. Чаго ж іна ня будзіць ■ стусъмелыя, кылі такоя горя піріжываіць, ета ны каго хочыш прідзісь, біда ні красіць. Стыджэннік м.■ ■Той, хто сарамаціць. Ніхай етый стыбжэньнік сьпірва сам ны сябе пыглядзіць, а тады стыў
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ачынўцца, вірібя, наснўджыныя, нипюцца, нййдзім, нйп'юц, пыдясі, стурьў, стўкыліся, стўкыньнікі, стўкыньніцым, стўрівый, стўрівыць, стўрін, стўріны, стўівыньня, стўіцца, укўчу
3 👁
 ◀  / 337  ▶