Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

рас быў грымацей, ён усігда шчытаў: сіксіліён, макдзіліён, хруктыліён. Макрацішча ж. Вялікая макрата. Ны дваре мыкрацішча, а йна у тухількых вупруўляіцца,— боты нада ныдзіваць. Макраццё н. 1. Мокрае, дажджлівае надвор'е. Не ўжо, я такім мыкрацьцём нікуды ні пайду. 2. Набраклыя вадой рэчы. Прусушы сваё мыкрацьцё, разьвесь нат коміным, можна на шост на печы уськінуць што. Макрэнне н. адзінк. Набраклыя вадой рэчы. Усё макреньня кінуў кучыю i ніхай выляіцца, прібірай за ім кылі хочыш. Малавумна прысл. Безразважна, па-дурному. Кромі цябе так мылавумна ніхто ня зьдзелыіць. Малавумнасць, малавумственнасць ж., малавумства н. Безразважлівасць. Ты ўжо хуць сваю мылавумнысьць ні пыказывый, сядзь маўчком i сядзі. Ня т розыму, a ат мылавумнысьці так гаворіць. Ета аттаго пашоў ны свадзьбу, што мылавумствіннысьць у гылаве, — нада ныбрацца совісьці нізваныму іціць! У цябе ў сымаго мылавумства хвытаіць i нечыга npy другіх гываріць. Малавумнік м. Неразумны чалавек, дурань. 3 вашим мылавумнікым ніхто i рызгыварівыць ні станіць, а ня то зь ім іціць куды. Малавумніца ж. Мылавумніца тріпанець што хочыш, іна загыдзя ні падумыіць ні разу. Малавумственный прым. Неразумны, безразважлівы, дурны. Мы ня думылі, што твой зяцъ такей мылавумствінный, як ён можыць гываріць пра сена, ежылі нічога ня відзіў. Маладжэнне н. 1. Спроба паказаць сябе больш маладым. Яму ішчэ мыладжэнъня на ўме, зубуваіць пра ўнука. 2. Амалоджванне. Ета, гыварілі, нейкій доктыр у горыдзі паехыў ны мыладжэнъня i памёр. Малалесіца ж. Малалессе. Пісала, што жывуць яны некуды пацъ сьцепы, у іх тама мылалесіца. Маламоцна прысл. Небагата. Хто жыў мыламоцна, тэя ні ўпіраліся, ахотня ішлі ў калхоз. Маламоцнасць ж. Беднасць. Мыламоцнысьцъ у яго была таго, што ня дужа быў рыстаропін, пыспаць любіў, а пыработыць ні стрямьуся. Маламоцный прым. Небагаты. Яго хызяйства шчыталыся мыламоцным, тыкі i праўда, нічога ў яго дужа ні було