ныгламожджына лазы, сеч нада, пакуля пагода, ніхай сохніць. Наглумачыць зак. Нашкодзіць (у справах). Ты ні паможыш, a толька нуглумичыш, яны бісь цябе скарей рызьбяруцца. Наглумачыцца зак. Наваждацца. С путным чылавекым зразу б дыгываріўся, a зь ім толька нуглумачысься i да толку ні дыбяресься. Наглыкацца зак. Наглытацца. Вішні нейкія стыялі ў банычкі, ён наглыкьіўся пряма c костычкымі. Ты жеі хырашэнька, ныглыкаісься, жывоцік будзіць балець. Наглядачкам прысл. Наглядкам. Прося пышла, а ён усьлед наглідычкым. Ты ўсігда прівыкла наглідычкым хадзіць. Нагоцацца зак. неадабр. Набегацца, наскакацца з тупатам. Я к стог кладу ць, ім тады радысъць, нагоцыюцца ў саломі, сколъка хочыцца. Нагрукаць зак. Настукаць да непрыемнасці. Ладна нагрюкыў: нейкыю жалезіныю пы пальцых ударіў зьверьху, разьбіў ды касьщ. Нагрукацца зак. Настукаццагучна. Калі заснуў, то нагрюкыісься, яго i с пушкыю ні разбудзіш. Нагрыбчыць зак. Нахапаць. Ета ня тэй чылавек, што пысьцісьняіцца, етый нагрібчыць сабе сколъка ўздумыіць. Нагрыбчыцца зак. Нахапацца. Нагрібчыўся, што ўжо некуды болъшы хвытацъ, ато ж усё зь яго мала було. Нагрыбчаный дзеепрым. Ета зь віду прыстачок, npiкідывыцца ён умеіць, ты б зірнуў, сколъка ў яго чаго нагргочына. Нагрызць зак. перан. Модна дапячы сваркай, папрокамі. / мылыдая цаца харошыя, а як жа яшчэ старыя прідзіць, як возьмуцца удзьвюх, крепка ныгрызуць. Нагрызца зак. Нагрызціся, насварыцца. Жджы, пакуля яны між сабою ныгрызуцца. Нагрызеный дзеепрым. Сяньня ў яго ныстраенія ня тоя, нагрызіный ладна: цёшча праборку бывала. Нагрымець зак. 1. Пагрымець. Сьібіралыся туча — адно страхоцьця i дужа многа ныгрімела: бліснула два разы, дождж пыкапыў, дайжа пылу ні прібіў. 2 перан. Набурчадца. Ня дужа ёй салодка пріхадзілыся: старей кажный дзень ныгріміць, а Пятрок ня дужа заступіцца. Нагрымецца зак. перан. Набурчадца злосна. Чаго яму спакою німа ні разу, калі ўжо ён ныгріміцца, калі яго духі нарьвець
Дадатковыя словы
застўпіцца, нагргбчына, нуглумйчыш, ныгрызўцца, ныгрызўць
1 👁