Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

Прывіванне н. 1. Прышчаплянне. Ты ніпривілыш npiвіваіш, c такім прівівиньнім ня пріміцца. 2 перан. Часовае пражыванне. Што ж прівіваньня — сяньня ў ад наго, заўтря ў другога, нада npa свой вугыл думыць. Привязка ж. Жэрдка для прывязвання саломы пры пакрыцці страхі. На прівізкі сякуць тонінькія вісокія бярёзкі, асінкі, a тады ішчэ сьцясыюць, каб яны плоскія былі, луччы прілігалі. Памяти, прывязачка. Нада будзіць хуць нямножка прівізычык ацьсеч. Прыганнік м. Той, хто прыгае. Унімісь-ка ты, прыгыньнік, ic тваім прыгыньнімі Прыганніца ж. Во рызыйшліся прыгыньніцы, вам ні нада прыгыць, луччы так у што пугуляйця. Прыгараджыванне н. Ненадзейнае прыстасаванне. Як рухніць усё ета прігыраджывыньня умесьці c табою, дык ты жывэй ці астанісься. Прыгараджываць, прыгараджывацца незак. Устанаўліваць ненадзейна. Тута сколька ні прігыраджывый, дык ні ўскрябесься, лесьвіца нада. Пычаў прігыриджывыцца на крышу лезьць комін чысьціць, а тады кінуў. Прыгарадзіць, прыгарадзіцца зак. Устанавіць ненадзейна. Прігырадзі якіх-небудзь палык ны балькых, каб ету сьвірепіну пылажыць. Ты хут троху прігырадзіўся, a ў мяне усё пыд аткрытым небым ляжыць. Прыгароджаный дзеепрым. Дужа нінадзёжна ў цябе прігароджына, усё можыць паехыць. Прыгарчэць зак. Зрабіцца крыху горкім. Ета мука пырядышныга стаіць, іна прігарчэла, ні нада яе пыцсыпаць. Прыгарчэлый дзеепрым. Прігарчэлыя мука высипіцца пырасёнку, ён ні пагребыіць, зьесьць. Прыгаршань м. Прыгаршчы. Сколька ты нулузкаў квасолі, адзін прігыршынь. Прігыршнімі сыпнг пару paзоў i хваціць. Прыгваздзіць зак. перан. Моцна пабіць. Яны цябе зловюць аднаго калі-небудзь i пряма прігвызьдзяць. Прыгвазджоный, прыгвозджаный дзеепрым. Саўсім npiгважджоный i ні каіцца нісколька. Hi ўспакойся nacnpoбый, пойдзіш ат'етуль прігвожджыный, яны цябе абразуюць. Прыгрэбак м. Прыгрэбнік. Ладный прігребык зьдзелыў, накрыў хырашо, можна што пылажыць i бульбу naсыпыць. Памянш. прыгрэбачак, прыгрэбчык. Худзь ба якей-небудзь прігребычык пріпяў, каб жыряло ні зудува