Ён прішчапіў сабе попілычык, скора будзіць зь яблыкымі. Поразь прысл. Адасоблена, асобна. Яны ужо даўно жывуць порызь. Ну як ета, каб у адной хаці порызь гатовіць, кажный сам сабе? Порва ж. Цяжар. Тыкая порва была перць етый мяшок, чуць данёс, пряма духу ні прідыхыць. Порч ж. Псаванне. Вот нейкыя порч ныпала ны цьвяты, круцюцца, сохнуць, ні растуць. Хто йта якея порчы напусьціць, ні прідумывыйця вы. Послеабеддзе н. Пасляабедзенны час. Сяньня ў мяне посьлібедзьдзя свабодныя, можна будзіць пад'ехыць. Памяти, послеабеддзіка. ён усё посьлібедзьдзіка naроўся i нічога ня зьдзелыў, ні пулучаіцца ў яго. Послеабедашній прым. Пасляабедзенны. Посьлібедышнія кызьба ня тоя, што ўраньні, i кыса ні так косіць, i трыва ні так режыцца. Поставаць незак. перан іран. Цярпець нястачы. Відна, што табе прідзіцца узноў постывыць, Проська гыва~ ріла, што скора паедзіць. Почап м. Вочап. Почып атырваўся i ніяк ні субугорімся прічапіць, так i цігаім ваду вярёўкымі. Пра прыназ. Для, на. Дужа ня шырься, npa лета nydблюдай скаромныя. Ніхай будзіць ета шубычка пры 31му, ні пымішаіць. Праартамоніць, праартамоніцца, праартамоннічаць, праартамоннічацца зак. Зазявацца, разгубіцца. Ніякыга толку ня будзіць, кылі ён сходзіць, прыартамоніць i так верніцца. Зь ім толька прыартамонісься, уремя ныпрасна пыціряіш. Столька ўремя прыартамоньнічыў i нічога ні дабіўся. Узноў яны прыартамоньнічыюцца, ці я ні знаю. Прабабчыцца зак. Пракешкацца, прапоркацца. Пуўдня прыбабчыўся, a етыя клечыкі можна було зу пуўчыса пыўбіваць. Прабазарыць, прабазарыцца зак. неадабр. Правесці час у шумнай балбатне, крыку, сварцы. Што вы там дзелылі, пуўдня прыбызарілі, разьві етый аборычык упяцёх пуўдня гресьць. Зь ірундою прыбызаріліся, нада було цьвёрда скызаць ці так, ці так. Прабалабоніць зак. іран. Прабалбатаць, праплявузгаць. Вас ніізьвесна за чым толька пысылаць, столька ўремя прыбылабонілі, нічога ня зьдзелылі
Дадатковыя словы
крўцюцца, напўсьціць, падехыць, прідўмывыйця
1 👁