Папіхнуцца зак. Адштурхнуцца. Палку вазьмі крепкыю, пыпіхнесься i піряскочыш, тута ня дужа шурока. Папішчэць зак. перан. неадабр. Паплакаць. Што ён, пыпішчэў троху біз маткі? — ніхай прівукаіць адзін быць. Паплашаць зак. Знясілецца ў выніку хваробы, аслабець. Максім зы пасьледнія ўремя дужа пыплышаў, чуць ногі пірідзьвігаіць. Паплашалый дзеепрым. Я віджу} што ён пыплышалый, неік дайжа ліцо бледныя зьдзелылыся. Паплецце н. зб. Паплёт. Яны многа нывазілі сабе паплецьця, гыварілі, будуць пуні пірікрываць вясною. Паплёвішча н. Нікчэмнасць. Усякыя паплёвішча сюда зьбіраіцца. Паплёвішча нейкыя, a ні чылавек. Доўга яны служылі Максіму зы паплёвішча. Паплутухаць зак. Паблытаць, пераблытаць. Кыцянёнык твае ніткі пуплутухиу: пупаў клубочык i дывай кычаць, ён ссыпыўся. Паплутухацца зак. Паблытацца, пераблытадца. Кідаіш як зря, суваі пуплутухаюцца, што ні русплутухаіш. Паплутуханый дзеепрым. Ны лаўкі троху пуплутуханых канцоў вылялыся, можа выцігніш што-небудзь. Паплысць зак. перан. Асыпацца, пачаць асыпацца. Просу бірягі ды бірягі, ато пуплувець i нічога ні сыбяреш. Паплюгавіць зак. 1. Збузаваць, папсаваць. Разьві так зямлю абрыбатывыюць, пуплюгавілі i ўсё, на етым полі нічога ня вырысьціць. 2 перан. Зняславіць. Пуплюгавілі людзей, усё дно як яны нічога ня стоюцъ. Паплюгавіцца зак. Збузавацца, папсавацца. Німала ў цябе харошыя адзежы пуплюгавілыся, гамзіш усё пыдряд. Паплюгаўленый дзеепрым. СправШ яму нідаўна касьцюм, усьлед друзей, абоя пуплюгиуліныя выляюцца. Паплюскаць зак. ГТаміргаць. Ніхай паплюскыіць, ішчэ ныпраўду зырявець, як ремінь вазьму. Пракоп пычаў ужо гаваріць, a Зыхаріха паплюскыла, каб муўчаў. Папостываць зак. часта жарт. 1. Папасдіць. Ня хочыш карміць кыбанчыкаf папостыіш. 2 перан. Пацярпець нястачу. Табе тыкі нада троху папостывыцъ, ато ты ня цэніш жонку нісколька. Папоўзць зак. перан. Пачаць распускацца або ірвацда (пра тканіну). Ці тута ніткі якея слабыя, ці што, па
Дадатковыя словы
пуплутухйў, пуплюгйўліныя
0 👁