Паззызнуць зак. Перамерзнуць (пра некалькіх асоб). Астаньціся вы луччы ў дваре, дужа холыд балыйэй пычынаіцца, паззызьніця. Паззызлый дзеепрым. Увалшся ў хату паззызлыя, пірікалелі большы некуды. Пазліняць зак. перан. іран. Пахудзець (пра некалькіх асоб). Не, ні гыварі, пызьлінялі Мылашонкывы хлопцы, ці помніш, якімі яны залетыся прііжджалі. Пазлубець, пазлубянець зак. Злубянець (пра некалькі рэчаў). Кідиіш ты етыя плашчыкі як пупала, пузлубеюць яны i пулумаюцца. У харошыга чылавека вобуў так ні пузлубянеіць. Пазлубелый, пазлубеўшый, пазлубянеўшый дзеепрым. У пузлубелых у нейкіх шубёнкых явыіся — кывалеры! Што тут выбіріш у етых пузлубеўшых чобытых. Выляюцца еун нейкія пузлубянеўшыя куртки Пазлысіць зак. Крыху абчасаць. Хырашо яны ні цісалі, пазлысілі, айдзе бугаркі былі, i кінулі.. Пазлятаць, пазляцець зак. перан. іран. 1. Знікнуць, прапасці. Пызьлітиу гоныр зы пасьледнія гады, пыцішэлі, саўсім другімі стали I зыдываньня пызьляцщь, i рызгыварівыць наўчуцца як другея, — етыя зыдачы ні на ўсю жысьць. 2. Страціць пасаду. Ня думылі, што яны так скора пызьлітаюць. Пызьляцелі з нычальства, ніхай троху у рідавых паходзюць. Пазмагарнічаць зак. гумар. Крыху пазмагацца. Ты крепка пызмагарнічыла c Аўдзяёўныю, ды нешта ні пыбядзілі ні тая, ні другая. Пазматычываць, пазматычыць зак. Пассякаць матыкай шмат. Ты ж, палоньніца, глядзі, хуць капусты умесьці с травою ні пызматычывый. Я траву троху пызматычыла, нада сыбраць ды выкінуць. Пазматычывацца, пазматычыцца зак. Пассякацца матыкай. Тут пызматычывыіцца i ладна будзіць. Містамі трыва пызматычылыся, скора іна ўзноў зугудзщь. Пазматычаный дзеепрым. Ды лібіда там пызматычына, толька ж яе ня дужа вывідзіш. Пазнатою прысл. Познім часам. Еткыю пызнатою я пыбыялыся б адна бежч. Куды вы такою пызнатою noŭдзіця, начуйця тут. Пазнібець зак. Пахныкаць, паныць. Троху пызьнібела зъвечыра, тады заснула, відна ёй нешта нідьілігаіць. Пазняхацца зак. неадабр. Знюхацца, пасябраваць
Дадатковыя словы
кідйіш, пызьлітйў
0 👁