Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

шавелівыў ты сянъня сена? 2. Падганяць, паддаваць рухзвасщ.Дужа медлінный работнік, у сё яго нада пычшываліеыць. Пычшавелівый кыня, ато ён пляцецца ныга ціріз нагу. Падшаваліць, падшавяліць, падшавальнуць, падшавяльнуць зак. 1. Падварушыць. Схадзі-ка ты пычшывалі сена, яно к вечыру диидзіць. Калі пычшавеліш, скарей высыхніць. Пагода дужа харошыя, нада пычшывальнуць пакосы. Пычшывялънеш, дык высыхніць, а так сыроя будзіць ліжаць. 2. Падагнаць, паддаць рухавасці. Каб ні пычшываліў, яны б да вечыра у кусьцікых пралежылі. Самі яны ня дужа пытхватныя, нада пычьиывялщъ. Як ты етыга кыня пычшавеліш, ён чуцъ чапыіць. Цімох npituoy, троху іх пычшывальнуў. Як ні Пычшывяльнеш, самі ні парупюцца. Падшавальнутый, падшавяльнутый дзеепрым. Пычшывальнутыя трыва сухенічкыя, а айдзе ня трогына, там зьнізу сыроя. Пычшывяльнутыя сена можна гресьць. Падшавалёмшы, падшавялёмшы дзеепрысл. Вас ні пычшывалёмшы, толку ні дажджэсься. Пычшывялёмшы усё луччы сохніць, а так ляжыць зьнізу сыроя. Падшапарнуць зак. Таемна падказаць. Хто б ета мог пычшыпарнуць Аўдыкімёнку пры Вакуліных, ён усё чысцінька знаіць. Падшапарнутый дзеепрым. Раз пычшыпарнута, ты ўжо нічым цяперя ні апрыўдиісься. Падшметанне н. Ніжні слой смятаны. Мае дзеці зы пачшметыньнім дужа гыняюцца, як сыбяру верьх, так ім i ныліваю. Падшныпарыць зак. Пашукаць, паглядзець. Любіць пачшныпыріць усюдых, увы ўсякыю дзірьку гатоў улезьць. Падшчогла, падшчоглавата прысл. Падцягнута, cy~ харлява. Яму ўжо гадоў пырядышна, a выглідаіць пачшчот*ла, як мыладый. Ты саўсім пачшчоглывыта глядзісься. Падшчоглый прым. Тонкі, сухарлявы. Яны ўсе пачшчоглыя, бацька ні разу тоўстый ня быў i сыны такея. Памянш. падшчогленькій. К Сямёнывый дачке бегыіць нейкій пачшчоглінькій зь Віхрян. Падшываннік м. Той, хто падшывае. Сядзіць пычшывиньнік, кулупаіцца ш шылым, можа трошку пачшыіць. Падшыванніца ж. Ікая ні пычшываньніца, а трошку naдошву прікряпіла. Падыйшоччы дзеепрысл. Падышоўшы. Іван пыдый