Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

Падзагнецце н. Месца пад загнетам, Усігда ў цябе пыдззагнецьця зыквакліныя. К пыдззагнецьцю прімяці, заўтря укініцца ў печ. Падзебялець зак. жарт. Памацнець, зрабіцца дужэйшым. Ты ўжо ладна пыдзібялеў, цябе хуць у сваты вядзі, а тута i инвеста пад бокым. Падзебялелый дзеепрым. ён нічога, пыдзібялелый, учора ўжо касу кліпаў. Падзікавацца зак. Паглядзець са здзіўленнем, падзівіцца. Ты пыдзікуйсь-ка, што яны вытвыряюць: у нейкія хамуцікі зыпрігаюцца. Падзіркаціць зак. Парабіць дзіркі (звыч. у лістах). Ны капусьці нехта усё лісьця пыдзірькиціў, чырьвякі нейкія зывяліся. Падзіркаціцца зак. Парабіцца дзіркамі. Я сыма ні прідумыю, чаго ета рубашка пыдзірькацілыся. ГІадзіркачаный дзеепрым. Сёліта кычаноў ня жджы, лісьця пыдзірькичыныя нупувал. Падзіцянець, падзіцянецца зак. Здзяцініцца. Што гываріць ны малых, кылі стирыя пыдзіцянелі. Ці вы, людзі, пыдзіцянеліся, што йта з вамі тварщца, што вы вірзіцё як нісмышлёнышы якея. Падзіцянелый дзеепрым. Ну яй-богу ж, яны пыдзіцянелыя нейкія, большы npa іх нічога ні скажыш. Падзогаць, падзугаць зак. неадабр. Абабіць, пазбіваць скачучы, гоцаючы. Тама дзьве капёшкі стыяла, падзогылі мульчуганы. Усё сена у пуні падзугылі, а ты дайжа ні гляніш. Падзогацца, падзугацца зак. Патаптацца, пабегаць сваволячы. Падзогыліся пы саломі i к речкі кытанулі. Кругом хаты падзогыліся, a січас ні знаю, aŭдзе яны. Калі яны падзугыюцца, тоя сена прідзіцца у мяшкі сыпыць. Падзоганый, падзуганый дзеепрым. Во Iіна, падзогыныя трыва, я адзьдзельна склаў, пыглядзі, што зьдзелылі. Уся салома падзугына, відна, цэлый дзень тулуваліся. Падзюбаць зак. перан. жарт. З'есці, паесці. Можа, дужа ня хочуць есьць, a трошку падзюбыюць, ніхай сыдзяцца. Падзюлькаць, падзюлёкаць зак. Паклікадь парасят, свіней выгукамі «дзюль-дзюль», «дзюлёк-дзюлёк». Я naдзюлькыў, a іх нійдзе ня чутна. Пудзюлёкый-ка ты лі саломы, яны там ці ні пызыкапывыліся, можа адззавуцца табе. Падзяжыць зак. Пабегчы. Нашы вогірі пыдзяжылі ю * І4 Г