Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

двыякыму судзіць, ці яму ёсьць рашчот піріхадзіць к Мархві, ці німа. Падвесяліць зак. перан. Паддаць рухавасці, імпэту, падагнаць (каня). Ты яго пужкыю пыдвісялі, ато будзіць клыпыць ныга ціріз нагу, вы пызысьніцё с такою яздою. Падвухрыванне, падвухранне н. Падвучанне, падвучванне. Во табе, i падвухрівыньня ні пымагло, ні пашоў Паўлюк зы калёсымі. Яе зы адно пудвухряньня нада було нылаіць, нылаіць i ўсё. Падвухрываць незак. Падвучваць энергічна. Етыя яго i падвухрівылі, яны ж ня могуць цярьпець, кылі відзюць, што нехта пычынаіць луччы жыць. Падвухраный, падвухроный дзеепрым. Як толька туды схедзіць, нызад варочыіцца падвухріный. Можа ён i пудвухрёный, ну я ні замеціла. Падвухромшы дзеепрысл. Пудвухрёмшы любюць із-зу вугла глядзець, каб самім у баку астывацца. Падвучыеанне, падвучанне н. Падбіванне, падгаворванне. Каб ён меншы слухыў падвучывыньня, каб большы сваёю гылавою жыў, куды б луччы було. Іхныга пудвучаньня наслухыіцца, a тады ходзіць i пысьміхиіцца. Падганяннік, падганяльшчык, падгоншчык м. Той, хто падганяе. Hi жалей, пыдгыняньнік, сьцібані пужкыю, дык пыбягщь. Эх ты, пыдгынялыйчык, штоб пыціряць пугу! Я віджу, якей сь цябе пулучиіцца падгоншчык. Падганянніца, падганялынчыца, падгоншчыца ж. Сядзьць пыдгыняньніца у пірядку i дремліць. Ты была б харошыя пыдгыняльшчыца, каб зы цябе хто работыў. Нада ўжо троху пыдмяніць ету падгоншчыцу. Падграбаннік, падграбалынчык, падгробшчык м. Той, хто падграбае, падгортвае. Ты ж, пыдгрібаньнік, ні засьнг лі кучы, дождж пряма вісіць. Во калі пыдгрібальшчыкі зышывяліліся. А ты сам стынавіся зы падгрёбшчыка, скарей дзела пойдзіць. Падграбанніца, падграбальшчыца, падгробшчыца ж. Не, пыдгрібаньніцы, вы ня столька зыпаріліся, сколька вічарінка вам прісьшчыла. A зыпыліліся ж пыдгрібальшчыцы, толька вочы блішчаць! Ідзі пымагі падгрёбшчыцым, яны сяньня зымаріліся. Паддабраць, паддабрываць незак. Запраўляць (отраву). Кулеш нада кылбасою пыддыбряць, накрышьіш кусочыкымі, тады ён — заесца. Пыддибрівыць любэй cy