Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

вы тут пугутаторіціся, дык i за стол некылі будзіць садзщца. Падаплёшный прым. Падкладачны. Сукно у мяне ужо ёсць, нада цяперь пыдаплёшныга мыціріялу ныбраць ды занесъцъ усё ў мысъцярскую. Падасадзіць, падасадываць, падасадзіцца, падасадывацца зак. Пабедаваць. Ня бойся ты, Аксюціна дычка доўга ні пыдысидзіць. Сыма сабе пыдысадывыла, на людзі іна вынасіць нічога ня любіць. Яны абея пыдысидзюцца пы Сярьгею. Прідзіцца ёй пыдысадывыцца. Падасець ж., падасецце н. Яма пад сушняй у гумне, дзе знаходзіцца печ. Мой старік, бувала, у пыдасець нагрузіць пнёў, а тады у печ кідаіць, сушыць снапы. Пыдасецьця выкыпыць тожа нада було ўмець. Памяти. падасетка, падасецціка. У нас была глубокінькыя пыдасетка, толька ціснувацінькыя, можна було рыскашнейшыю дзелыць. Старік, бувала, топіць, топіць, а тады i засьнець у пыдасецьціку. Падбадзюліваць незак. Паддзяваць, падсаджваць з сілай. Ты хырашэнька пыдбадзюлівый, туды, пряма пыт кареньня лупаткыю. Падбадзюлівацца незак. Паддзявацца, падсаджвацца з сілай. Ня дужа яно пыдбадзюлііцца, тама ці ня мёрзлыя зімля ішчэ. Падбадзюліць зак. Паддзець, падсадзіць з сілай. Тута нада трошку пыдбадзюліць, а тады вагу зыкласьць. Падбадзюліцца зак. Паддзецца, падсадзіцца з сілай. He-a, зь естыга боку нізаштычка ні пыдбадзюліцца. Падбародавіч м. Падбародак. Прііжджаў мушчынішча — во, пыдбародывіч тэй вісіць, — што значыць чылавек у выгыдзі, у дыглядзі жывець. Падбіраннік м. Той, хто падбірае. Нешта ня дужа хочуць твае пыдбіриньнікі сыгінацца, бульба усьлед acтаецца, яны толька есьць дужа скорыя. Памянш. падбіраннічак. Ты ж, пыдбіраньнічык, бульбы ні рыссыпай, ато дзьве ўкініш, a дзесіць высыпіцца. Падбіранніца ж. Зымаріліся пыдбіраньніцы, сідзяць у саломі, аддыхаюць. Падбірацца незак. перан. Падыходзіць, набліжацца да канца (пра гады, сілу, жыццё). Што ж ты зьдзелыіш, сіла пыдбіриіцца. Сілы пыдбівиюцца i гады пыдбіраюцца. Падорушша н. Падчарэўе. Можа ты відзіў, ці ні хадзіла тут тыкая пылывая карова, падорюшша сівыя