Нокнуць зак. Крыкнуць на каня «но!» Нехта нокнуў у Лібісых, усё адно як Андреіў голые. Норына ж. Hapa. Нейкыя пырядышныя лі стаўбоў норіна, ці ні лісіцы жывуць. Памяти. норынка. Пыць съцяною ад гряд многа норінык, нада апсыпыць i аптоўч. Нотный прым. іран. Капрызны. Куды ж ёй, такой нотный, рызгыварівыць c Пытапчыкывым сыным. Памянш. нотненькій. Hi чыпайся, яны дзевычкі нотнінькія, ім ні c табою гываріць. Ноччы прысл. Уначы. К нам часта пырцізаны зыхадзілі ноччы. Ты ўжо ці ні збіраісься ноччы касіць? Нуджанне н. Моташнасць, млоснасць. Мяне дык нейкыя нуджыньня так мучыіць, чуць ні кажный дзень, ні прідумыю, чаго зьесць. Нукнуць зак. Выказаць здзіўленне, сказаць «ну-у!» Усе муўчалі, толька адзін Сірьгяёнык нукнуў. Нурыць незак. Знясільваць. Работыю яго нурілі, ніякыга продыху ня відзіў. Нурэнне н. Знясільванне. Такоя нуреньня ня дужа кто выдзіржьіць. Нутранасць ж. Унутранасці. Як пабіўся зь ліпы, дык жаліцца: нутрінысьць баліць,— a ні нада яны, i пчолы етыя! Нутраный прым. Нутраны (пах, тлушч i інш.). Як кыбына рызьбіраюць, дык усігда такей нутріный запых. Пырядышныю банычку нутріныга сала нытапіла. Ныканне н. Згінанне. А ну іх i грібоў етых, ат ныкыньня аж гылыва баліць. Ныкаць незак. Шукаць згінаючыся, мільгадь. Чаго яны там пы аборку ныкыюць, можа, схувалі што-небудзь. Усё дно як нехта ныкыў на сьцёжычкі. Нэканне н, Крык на каня «нэ!» Я тожа нейкыя нэкыньня чула, а хто там езьдзіў, аткуль я знаю. Нэкаць незак. Крычаць на каня «нэ!» Ны Пыдгародзьдзі хто-то нэкыў позна вечыра i калёсы рыгылі. Нэкиуць зак. Падагнаць каня воклічам «нэ!» Сьцібані хырашэнъка, нэкніш — дык дужа ён цябе паслухыіць, пляцецца як сонный. Нюндзі мн. неадабр. Несканчоныя скаргі, ныццё. Як толька устреціць каго, i пычынащь свае нюньдзі. Мы яе нюньдзіў наслухыліся. Нюхнуць зак. перан. Зведаць. Сярьгей усякія жызьні
Дадатковыя словы
мўчыіць, наслўхыліся, нўджыньня, нўкнуў, нўтріныга, нўтріный, нўтрінысьць, паслўхыіць, прідўмыю
2 👁