Віканне н. Выкрыкванне. Ніхто зь іх ніякыга вікыньня ня чуў, ну a калі чулі, чаго яны ні маглі пыглядзецьл Вікаць незак. Падаваць крыклівы голас. Ага, надзейся, будзіць ён i пікыць, i вікыць,— ён слова проця нычальства ні скажыць, ета хітрец ішчэ тэй. Вікнуць зак. Падаць крыклівы голас. Я гляджу: яны круцюцца, круцюцца, каб хто пікнуў, каб хто вікнуў. Вазьму ў рукі, што ня вікніш. Віліна ж. Развілка. Я думыў, віліна пойдзіць ны саху, a йна треснутыя, нічога ні пулучаіцца, ня будзіць дзіржацца. Памяти, вілінка. C самыга кымля атреж палкі дзьве на дровы, а зь вілінкі палучыцца пацсошычык. Вілістый прым. Вілаваты. Вілістыя дзеріва на досткі піліць ня стоіць, іх ні пустругаіш. Ікая вілістыя бярёза, выкалыіцца yea ўсе бакі! Вільготыванне н. Выгода, прывольнае, бесклапотнае жыццё. Прівыклі жыць у вільготывыньні, мутырна брацца зы работу. Мінулыся вільготывыньня, крекчуць ны аборку, што само ня косіцца. Вінаполька ж. Дзяржаўная лаўка ў мінулым для гандлю гарэлкай. Калі-то вінаполькі зваліся, казённыю гарелку там прыдывалі. Хто знаў дарожку у вінапольку, тэй жыцілім ня быў. Памянш. вінаполічка. Ета твой знакоміц вінаполічку дзіржаў? Вінахед м. Празмерна рухомы чалавек (звыч. дзіця), Hy ŭ удаўся вінаход, ні аднае мінутычкі спакойна ні пысядзіць, цэлый дзень бегыіць, носіцца, круціцца, угамоньня яму німа. Вінаходства н. Празмерная рухавасць. Пряма нейкыя вінахоцтва сядзіць у дзяўчонкі, ніякыга судзіржу нізнаіць. Вінтом прысл. Па кругу, кругам. Віхырь як падніміцца, вінтом круціцца ўверьх. Вінтом верціцца балыўнік цэлый дзень. Вірлы мн. груб. Вочы. Няпцёсыный, бяссовісный, eipлы ўставіць, зіркыіць. Вісажыр м. Сузор'е. Вун кучка зорік, ета у нас eicaжыр завецца. Вісачына ж. Вышыня. Тыкая вісычына, а ён ходзіць худзь ба штоу я каб глянула ўніз аттуля, i самлела 6. Я ны вісычыне ні работыў ба, гылыва кружыцца
Дадатковыя словы
крўцюцца, мўтырна, сахў, сузоре, сўдзіржу
1 👁