Народнае вытворнае слова (1981). Том 1. Г. Ф. Юрчанка

кій торкыў, нільзя дупускаць, ну ŭ дужа заношчывытым нікрасіва. Зануджываць незак. 1. Рабіць хілым, слабым. Іна ня доглідым, a сваім ізыком зануджывыіць. 2. Пачынаць нудзіць. Хуць адну кыпілінычку сальныга зьем i сыма чую: ужо зануджывыіць, нічога мяснога к роту ні пыднасі. Зануджывацца незак. Нудзіцца, рабіцца хілым, слабым. Ты ні зануджывыйся, рузувіряй сябе патрошку, у людзей i яшчэ хужы буваіць, a жывуць. Зануджаный дзеепрым. Пыткирмлівый луччы, ато ён у цябе дужа зануджыный. 3малку за ёю прігляду ні було i цяперя зануджыныя. Занурыць зак. Зрабіць заняпалым, стомленым. Так кармёмшы, ты яго саўсім зануріш, што йта зы мыладэй будзіць. Зунурілі кыня, ён i плуг цігаць ня хочыць, нада луччы карміць. Занурыцца зак. Заняпасці. За кніжкымі зунуріўся, пряма вачэй ні атводзіць. Кажный дзень цяг* нуць — саўсім занурісься, аддыхаць патроху нада, ну яе, i работу ету. Занураный, зануроный дзеепрым. Прігляду харошыга ні було, ён змалку зануріный. Дзяржыць нейкыю зануріныю кыравёнку, даець, як кыза. Нейкій від яго дужа зунурёный. Занюндзіць зак. неадабр. Пачадь нудную доўгую гаворку. Як рызьвядзець свае жалыбы, як занюньдзіць, такою прікініцца сіратою кызанскыю, гарчэй горькыга зьдзелыіцца. Hy, занюньдзіў ну пуўдня, слухыйця яго лухту! Запаганіцца зак. Сапсаваць сваю рэпутацыю ў вышку дачынення да ганебнай справы. Нашто яму було улізаць у такую кынпанію, толька зыпыганіўся, yce пальцымі будуць пыказывыць. Запальчывата прысл. Запальчыва. Ня прыгый так зыпальчывыта, ніхто цябе дужа ні баіцца. Запальчыватасць ж. Запальчывасць. Дужа многа зыпальчывытысьці, каб хто хуць пылавіну найшоўся ды выгныў. Запальчыватый прым. Запальчывы. Во родныя браты, a адзін, як цялёнык, ціхій, спакойный, а друзей, як вінаход, мінуты ня ўседзіць i дужа зыпальчывытый, толька ні na ём скажы, січас як агонь успыхніць. Запаршывець, запаршывецца зак. перан. іран. Заганарыцца пабагацеўшы. Ен запаршывіў, што ŭ знацца ня хочыць. Трошку зыпаршывііць, тады к яму ні пацсту