вышчырянъня ўсім ныдаела як горькыя' редзька i яшчэ хужы. Вэдзганне н. Пэцканне ў гразь, у цеста i інш. Пыглядзела ны яго вэдзгыньня, зу ручонку ды ў хату. Кідай сваё вэдзгыньня, якей жа будзіць бызар — сонца к абедым ідзець. Вэдзгацца незак. Пэцкацца ў гразь, у цеста i інш. Ны адну мінутЫчку атвярнулыся, i малыя ўжо вэдзгыіцца у лужыні, na вушы ў грязи Усё раньня вэдзгылыся з ладкымі, нічога зьдзелыць ня ўсыгела. Вэрзанне н. Няўмелая, абыякавая работа. Я ŭ глядзець на еткыя вэрзыньня ні хачу, мне кылі работа, дык каб была работа ныстыяшчыя. Вэрзаць, вэрзацца незак., неадабр. Рабіць няўмела, абы-як. Я к ты вэрзыіш, разьві ета пляценьня, ня ўмеіш, дык луччы саўсім ні брацца. Пустоя дзела прітылку пыставіць у пунькі, a ён дзень вэрзыіцца i яшчэ на судкі работы хваціць. Вядзернік, вядзёрнік м. Вядзёрны чыгунок, гаршчок. У нас была сямЧшча дзьвінаццыць душ, вядзернікі матка пыставіць на дзінь, i ўсё пойдзіць. Вядзернік етый пыцігай у печ ды сь печы, нада меншый чугун купіць. Такой сямЧшчы надa вядзёрнікі ны абед ставіць у печ, гаршчонычкымі ні накормісься. Вязаць незак. перан. Рубіць зруб. Вянец зы вянцом стыряцільна вяжуць, сьпецныя плотнікі. Цэлый дзень адзін вянец візилі, i то кріва пулучылыся. ' Вязнуць незак. перан. Чапляцца, назаляць. Чаго вы вязьніця ды чылыеека, што ён вам зьдзелыў, ні пыныравілыся, што праўду скызаў? Доўга яны вязьлі к Ці* моху, пакуля тэй ачшыў іх аць сябе. Вяйнуць зак. Павеяць. Вецір як вяйнуў, усё раськідыіцца, прікласьць чым цяжолым нада. Ці вецір вяйнець, ці ён скажыць — усё роўна адно. Вякала м. i ж., вяканнік м. неадабр. Крыкун, той, хто беспадстаўна пачынае спрэчкі, крык. Ета пыстыянный вякыла, усё яму ні ныравіцца. Тую вякылу слухыць — луччы абыйціць. А ета ўзноў Андрюшчыхін вякыньнік ірьвецца, нійдзе ён угамону сабе ні найдзіць. Во яшчэ другей вякыньнік ныдыідаіць. Вяканніца ж. Уніміся, вякыньніца, рызьвякылыся, места табе німа, спраўлюся i ныкармлю. Чыя там вякыньніца руспусьціла свой язык
Дадатковыя словы
вяйнўў, візйлі
0 👁