Шмуцце н. зб. Малакаштоўныя рэчы. Носіцца са сваім шмуццем, як кошка з помазам. Памянш. шмуцціка. Сабяры сваё шмуцціка, звяжы ў вузялок i палажы на відным месце. Шмырг выкл. Пра рэзкае адштурхоўванне. Тэй усё лез з разгаворамі, а Коля шмырг яго ад сябе ca злосцю. Шмырганнік м. Той, хто рэзка штурхае. Што ты бярэшся такей шмырганнік, Барыс нічога плохого табе не дзелае. Шмырганніца ж. Свірыдава шмырганніца ўсё разаралаея: дайце мне дабрацца да кумоў!, Шорстка /гуь/сл* Шурпата. Каб не было шорстка, нада харашэнька рубанкам прайціць. Шоўкавый прым. метаф. Ціхі, лагодны, паслухмяны. У яе шоўкавый мужык, ува ўсякім дзеле пакладзістый, за такім i каза — жонка. Шпульганне н. Шпурлянне. Гані-ка ты іх ад'етуля з іхным шпульганнем, яшнэ каторый вакно размалоціць. Шпульганнік м. Той, хто шпульгае. Іш ты яго, шпульганнік найшоўся, успакойся сячас жа! Шпульганніца ж. 3 цябе не абы-якая шпульганніца, i санапрадку можаш пусціць. Шпуігг м. перан. гумар. Непаседлівы хлапчук. Ох, носіцца шпунт, мінутачкі ціха не пасядзіць. Памянш. шпунцік, шпунцічак. Балаюцца шпунцікі, што ім яшчэ дзелаць. Куды ŭma ты, шпунцічак, полез, узноў хочаш зеаліцца? Шпыняцца незак. Дапякаць, даймаць адзін аднаго. Яны ўсё ўрэмя шпыняюцца, спакою ў іх няма. Штанёнкі мн. памянШ.-зніж. Штаны. За лета дарваў штанёнкі, na дзеравах лазіўшы, каленкі наскрозь свіцяцца. Памянш. штанёначкі. Залап мальцавы штанёначкі, як з такімі дзіркамі пускаць яго на вуліцу! Штука м. i ж. перан. іран. Хітрэц, ненадзейная асоба. Твой Сергяёнак штука яшчэ тая, яму вер, ды оглядывайся. Ого, ты emy штуку мала знаеш, хахлы звяжа i будзе глядзецъ табе ў воны. Памянш. штучка. Ладный быў штучка ваш Семянок. Яна штучка — хоць ты лажыся ды памірай. Штукар м. Выдумшчык. Яны знаеш якея штукары, што хочаш утвораць. Дземідзёнак на ўсё быў штукар. Зніж
Дадатковыя словы
адетуля, г^ь/сл, кўды, шмўццем, шмўцціка, шпўнцікі, штўка, штўкары, штўчка, ігуьісл
0 👁