дзеепрым. Што ў іх у emaŭ кучышны напруджана, прама не разабрацъ. Напрыклённа прысл. Надакучліва. Дужа напрыклённа стаў крычаць кот, я яго прагнала. Напрыкляннік, напрыклёишк м. Той, хто дакучае. Большага ў свеце няма напрыклянніка, як етый малец. У каго ты такей напрыклённік задаўся, ты мне ўсе духі ад ёў. Памяти. напрыкляннічак, напрыклённічак. Ты малый тожа быў не паследній напрыкляннічак. Каб ты не быў напрыклённічак, я б табе смашных ігруш прынясла. Напрмклянніца, напрыклённіца ж. Палучыць трапкі напрыклянніца, во што ёй будзе. Што была ты малая напрыклённіца, усё ўрэмя ныла i ныла неізвесна чаго. Напрыклянства, напрыклёнства н., напрыклённасць ж. Дакучлівасць. Яго напрыклянства ўсім у косці ўелася, матка ўжо пабіць збіраецца. Сколька ў етым дзіцёнку напрыклёнства, скліміць i скліміць, як за душу пачэпленый. Oŭ, малец, дужа многа ў цябе напрыклённасці, хоць ба ты яе кінуў айдзе троху. Напрымыльнічаць, напрымыльнічацца зак. эмац. Нагаварыцца таемна. Не, етыя друзья доўга не напрымыльнічаюць. Ніяк не могуць напрымыльнічацца, вярзуць адзін аднаму i вярзуць усякую трылюду. Напыркацца I зак. Напоркацца. Скарэй скаблі, пакуля ты напыркаешся, i дровы пагараць. Напыркацца II зак. Працягла паладзываць курэй выгукам «пыр-пыр». Ты ўжо напыркалася, няхай куры самі ходзяць, яны заняліся на ржышчы. Напяродный прым. Будучы. Крупянок любіць npa напяроднае ўрэмя парассуждаць: во так яно будзе, во етак. Напясценець зак. Напесціць. Самі не прыдумаюць, як нацясцёніць сваю ўнучку. Напясценецца зак. Напесціцца. Напясценілася із сваімі кукламі, прама не знала, як дагадзіць ім. Напясцененый дзеепрым. У Клаўкі тожа дзеці напясцененыя, яны над малымі ажно трасліся. Наразганяць зак. Навыворваць. Ён вам наразганяе бульбы сколька скажаце. Наразганяцца зак. Навыворвацца. Сколька наразганяецца, столька i ладна, пашыце. Наразганяный
3 👁