ракецца. Амбарніца, анбарніца ж. Ах ты, амбарніца проклятая, так i глядзіць, каб ускачыцъ куды. Распусцілася Купчанкова ўдава, анбарніцаю здзелалася. Ападаць незак. перан. Слабець. Аўласіха стала ападаць, паследняе ўрэмя чуць дзвігаецца. Апасць зак. 1. Саслабець. Апаў Кузьма, ідзе — с трудом ногі перастаўляе. 2. Перастаць дзейнічаць (часц. пра ногі). Я дужа баюся на ногі апасць, што я тады одна ў вуглах буду дзелаць. Апастыльства н. Сварка, непрыязныя адносіны. / бацька мой не любіў апастыльства, i я дайжа не магу глядзецъ, хто апастыляецца. Апушчэльства н. Неахайнасць. Матру на не стане цярпець апушчэльства, прывучыць к парадку. Аравія ж. Мноства. Іхная аравія як сабярэцца, усіх абсудзяць i абгавораць, хто чаго вартый. Артамонія ж., артамонства н. Разявацтва, Не распускай сваю артамонію, не лаві ротам варон, а глядзі ў воба. Ніяк не вылезе з яго артамонства, а ўжо ладный хлопец. Арташліва прысл. У парта. Яму як што падпадзе: то дзелае, як чалавек, то пачынае весць сябе арташліва. Арташлівасць ж. Упартасць. Нічога быў чалавек ну арташлівасці тожа хватала. Асетка ж, памянш. Асець. 3 асеткі нічога не здзелаеш, бернушкі кароценькія, на дровы папілілі. Асечак м. Кароткі кавалак палкі. Махнуў асечыкам, ён адскачыў i ў балонку. Памянш. асечачак. Сабяры асечачкі дыпакладзілягрубкі,спаляццаўвечары. Аскроціна ж. Трэска. Сек дровы, аскроціна адскачыла ды ў вока, хадзіў у бальніцу, чуць спаслі. Памянш. аскроцінка, аскроціначка. Не пускай блізка дзіцёнка, аскроцінкі разлятаюцца, могуць у яго папасць. Аскроціначка адскачыла ад татра i ў ліцо. Аскроцце н. зб. Много аскроцця насыпалася, падмяці. Памянш. аскроцціка. Малый капаецца ў аскроцціку, можа пальчыкі заскабіць. Аслаўлянне, аслаўленне н. Знеслаўленне. Няхай ён заткнецца із сваім аслаўляннем. Знаеш сам, што аслаўленне ўсякаму неприятна. Астаівацца незак. Уеталёўвацца. Неяк не дужа паказывае, што пагода астаіваецца. Астаяцца, астояцца зак. Ус
0 👁