Бургун м. 1. Купіна, грудок. Тэя бургуны пголька трактырым i возьміш. 2. перан. Жаўлак. Відна, зустудзіўся, што бургуны пашлі na ўсёй сыііне. Бэнсь (бэньсь) м. асудж. Неслух, гультай (пра хлапчука). Надзейся, твой бэньсь пытхваціцца зьбегыць, будзіць зьбегына. Віразубый (вірязубый) прым. Рэдказубы. Прікажьі свайму вірязубыму, ніхай сяньня ж прінясець вілкі. Вогалаў (вогылыў) м., вогалава (вогылыва) н. Аброць без повада. Думыць нада, што за вогылыў будзіш плакьщь. Нада ж новінькыя вогылыва пыціряць. Выпаўзень (выпыўзінь) м. абразл. Худы, непаслухмяны хлапчук; непажаданае дзіця; апошняе дзіця. Во ўдаўся вьтыўзінь, хуць кол ны гылаве цяшы. Прідбала выпыўзьня сабе, нятыцца. Гаварок (гыварок) м. гумар. Гаварун. Такей ужо выварок, ён табе сікундычкі моўча ні пысядзіць, на ўсё ў яго ёсьць рызгавор. Гладануць (глыдануць) -н-ў, -н-ёш; зак. 1. Грызянуць; укусіць. Ён юс-юс ды нагою, а йна як глыданець зы сапог. 2. Перакусіць у спешцы. Калі було садзіцца, глыданулі стоючы i пабеглі. 3. Скубнуць крыху (пра жывёлу). Што на тым аборку глыдануць, там выбіта на ток, нада зы амшару гнаць. Глуздзіць (глузьдзіць) -дж-ў, -дз-іш; незак. Гаварыць бязглуздзіцу. Што ты глузьдзіш, усяго було, што йна аттушнувала пы Высілю, ніхто толька ні знаіць сколька. Дарабок (дырабок) м. Слабы ці трэснуты гаршчок, гладыш. Трошку ліпеў дырабок, а тут стукнула — i расьсеўся. Даробка ж. Слабая ці трэснутая гліняная пасудзіна. Дкую даробку найдзіш i налг, ты ж ні с паньськыга роду. Дзяржава (дзіржава) ж. 1. Дзяржава, краіна. Наша дзіржава кряпчэй усіх. 2. Моц; тое, на чым трымаецца; магчымасць трымацца. Ікая тут дзіржава, кылі ўся naдушка паломына, паетыму i трыйня шавеліцца. Ніякія дзіржавы німа, уся прітылка разьбіта. Доінка ж. гумар. Карова. Прыдаў сваю доінку, добря ŭ чыніў, мылыка am яе як am казы, a з-зы Сыжа прівёў, нічога карова. Задорлівый прым. 1. Задзірысты. К любому падлезіць i зачэпіцца, такей ужо задорлівый. 2. перан. Задзірлівы