Народная сінаніміка (1969). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 281  ▶ 
мне, закон ці ўказ, i думыць я іх ні хачу. Hi пынімаіць ён дябе, я віджу, саўсім, знаць, у руках ні дзяржыш. Празнывыць я цябе ні хачу i ня буду зы твае гіморы. 380. Счытаць меркаваць, трымацца думкі — меркаваць м. ca значнай упэўненасцю; лічыць м., кіііж нмалаўж.; думаць м. з асабістайперакананасцю; прадпалагаць, палагаць м. без дастатковай упэўненасці. Я так шчытаю, што пысядзець ба табе ў дваре дужа б ладна було. Як ні мярькуй, a біс каровы жыць трудна, нада ўзьбівацца ны якей хвост. Як ты лічыш, ці стоіць мне ацскачыць у Рожыва. Hi малінькій, сымаму нада думыць, хваціць цябе зу руку вадзіць. Прідпылыгаю, што нада було паможч, дык ты ж ні сыізволіў пріціць. Я ж пылыгаў, што далжно рыспагодзіцца, i растрёс капёшку, а тут на табе, зыліўнэй. 381. Сярдзіта злосна, у стане злосці — гнёўна з. вельмі; злосна з. з рэзкасцю, кніжн.; злобна з. з лютасцю; свірэпа з. з шаленствам. Ніхай глядзіць сярдзіта, ніхай ні сярдзіта, мала я яго думыю, вогіря еткыга. Чаго б ета, думыю, Сьціпан так гнеўна пыглідаіць ны Аксюту, ажно рыскызала пры яго п'янку. Нешта злосна пыглідаіць, ці ня ўзноў якую мыхалею пачуў. Прысіпеў злобна, што едзіць у горыд, i пыдаўся ны станоўку. Hi пыглідай так сьвірепа, дужа ты некыму важна сы сваёю злосьцю. 382. Сярдзітый злосны, усхваляваны ад злосці — гнёўный з. вельмі; злосный з. рэзка, кніжн.; злэй (злый) з, з асаблівай усхваляванасцю; свірэпый з. з шаленствам; не ў духі з. з дрэнным настроем; злэй як чорт з. празмерна. Прішоў ca сходу сярдзітый, сярдзітый, ажно чую нызаўтріга: ладна прыбіралі. Якей ня будзіць гнеўный, дайжа віду ні пыкажыць, можа толька вочы зыблішчаць болыны. Калі помніш Астапёнка— усігда хадзіў злосный. Твой шаноўный нешта злэй, злэй хадзіў кыла пуні
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдзіць, дўмаць, дўмыць, дўмыю, мярькўй, пянку, пўні, рукў, сымамў
0 👁
 ◀  / 281  ▶