Лаўрін у тое сабыція зь яблыкымі умішаўся пу-дурному, яму ні нада було саўсім лезьць. Посьлі таго случыя, як ваўкі пірястрелі, стаў трошку астарожній цігацца. Былі ў мяне случаі дужа ніпріятныя, толька неік выхадзіў. Мне пра ета прыішшэствія рысказывылі, толька я ня дужа веріў. Во з намі раз дзела було, як толька мы жывы асталіся. Што йта зы гісторія у вас была с сапрыныўскімі хлопцымі? 338. Сайцщь с ума звар'яцець, страціць розум — памяшацца з. канчаткова, па-маньяцку; тронуцца з. часткова, па-маньяцку; рахнуцца з. прыкметна; адурэць, ашалёць з. канчаткова, буйна, груб.; звар'яцёць, абязумець з. канчаткова, буйна, рэдкаўж.; (а) рашыцца вума з малаўж. Ны Марьіным ба месьці любэй сайшоў с ума: гудуваць, гудуваць еткыга сына i схуваць. Ці ў іх у пріродзі што зывіряіцца, ці што: матка пымішалыся, а цяперь i сына зывязып ў Мугулёў. Ня мог піряжыць свайго хызяйства i тронуўся. Пастой, пастой, пысьмяесься тады, як сам ряхнесься. Памёрла жонка, дык ні піряжыў, адуреў, зьвізалі i пывязьлі некуды. Ашалеў, па полю бегыў, a яго лдвілі у вярёўкі. Нейдзі лі Дрыбіна, кызалі, дык адзін звырьяцеў посьлі такея бяды. Як тут ні абязуміць — столька піріжываньніў зы адзін месіц. Прібеглі, глянулі — кіпіць пастройка, дык ён нічога, зубамі зыскріпеў, а сыма на месьці вума арішылыся. Ат горя ні зырікайся ат ніякыга, во ці думыла, ці гыдала баба, што сын вума рішыцца. 339. Сварка сварка, зневажанне абразлівымі словамі — лаянка, лаяние c. з грубасцю; ругань, ругня, руганне c. з грубасцю, руск.; мацюкаине с. з мацяршчынай; грызня, грыжа c. з асаблівай злосцю; з'едзь, заяданне с. зацятая; разня, рззанне c. з асаблівай рэзкасцю, іншаск.; брахня, браханне с. з зацятай грубасцю, іншаск.; апастылянне, апастыліванне, пастыльства с. беспричинная; кшчэнне, хрышчэнне, благаславённе, благаслаўлённе, благаслаўлянне, споведзь, спавяданне, мальбоны c. доўгая, іншаск., іран
Дадатковыя словы
абязў, абязўмець, дўжа, дўмыла, зваряцець, зваряцёць, зедзь, нўцца, слў
2 👁