Пымагі-ка пыткаціць бярно, адзін ніяк ні сыўлыдаю. Пасобіў ба, ды ў сымаго сьпіна баліць, хваціла ўчора. Што я табе пысаблю, калі ён ня сьпіць, ня есьць, хуць здохні. Пакуль я тама пацсобіла, дзеці ўсё пірібралі i корычкі ня кінулі. Пыдмаглі вы, што пыстыялі, вычамі пысьвяцілі. Пыцсабі на плечы пыдняць, тады я ўнясу. Хырашо, свае былі — падзьдзержылі, ато б ні знаю, што було. Нада пыдзьдзіржаць, у яго ні трясцы ні сталыся, а ён, як було, пымыгаў, ні жалеў. Ну, чым жа ты там дыпамог, якую пользу даў. Ці я рукі пыткладу, ці што, у мяне паможч нечым. Раз сьмерць прішла, рук ні падложыш. 241. Памыцца памыцца, памыць сябе, сваё цела — вымыцца n. да поучай чысціні; абмыцца n. павярхоўна; паласнуцца, спаласнуцца n. спяшаючыся. Пойдзім-ка памыімся посьлі скырадзьбы, там пылішча была ні прыдыхнуць. Ш чаго б грібы такея чысьцінькія, як вымыліся?— -с таго, што восінь. Абмыйся, пылу кругом поўна, a зу вушамі пряма горы. Пыласнуўся троху, мыла змыў ды ныдзівацца. Спыласьніся, крутом грязныя пацёкі пашлі. 242. Памыць памыцъ, зрабіць чистым у выніку мыцця (npa бялізну) — вымыць n. старанна бруднае; высціраць n. старанна бруднае, н е а л а г адцёрць n. за кароткі час, неалаг.; пасціраць n., неалаг.; пасцірнуць, перасцірнуць n. спяшаючыся, неалаг.; сцірнуць n. спяшаючыся, неалаг., рэдкаўж. Памыла трошку малым у тазіку, бегылі ж чорныя, чорныя, толька вочы блішчэлі. Хряп-хряп-хряп — i ляжыць у грязі, во ты й вымыла яму ўсё чысьцінька. Усё высьцірыла, толька ранка аткрылыся, нада заліць бярёзкыю, во ўжо іна пальзіцільныя. Сыбрала ўчора ўсё i ацьцёрла, нада толька мост вымыць. Пысьціраць пысьцірала, a высушыць ні пасьпела. A пысьцірнула трошку дый на вецір. Пыдажджы, пірісьцірну, а тады пыбягім. Сьцірні, сьцірні дый разьвешывый, ні вылаводзься
Дадатковыя словы
нўцца, паласнўцца, пасцірнўць, перасцірнўць, прыдыхнўць, пыласнўўся, пысьцірнўла, пыткладў, пірісьцірнў, сцірнўць
4 👁