Народная сінаніміка (1969). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 281  ▶ 
Ты пыкажы ўсім, можа хто найдзіцца, купіць. Дужа яно каму аньціресна, што ты выстывіла свае ўборы. Высуніць i схуваіць, высуніць i схуваіць, толька дражніцца. Нічога асобінныга ні було, сыпагі хромывыя толька нехта вытырнуў. Нейкыя дзірявенскыя вытыркнула грібы сушыныя, зразу рысхвыталі. Во выпіціў, нехта дужа ўглідацца станіць у твае ныряды. 235. Пакладзістый паблажлівы, падатлівы на просьбы i ўгаворы — памяркбуный n. пры доказах; уступчывый n. пры настойлівасці; згаворлівый, згаворчыстый n. на кампрамісы; падатлівый n.f згодны на ўступкі; набожный (набажный), набожлівый n. na дабраце, добрай натуры., гумар. Каб мне такей пыкладзістый чылавек пупаўся, я б зь ім раз-два дыгыварілысь. Стулкувацца зь ёю ўсігда можна, іна пымярькоўньгя. Нада каб i адзін быў уступчывый i другей, тады i жызьня пойдзіць. Я знаю, ты згаворлівыя, як твыя цётычка. Ня дужа згаворчыстый, як ув.апрецца ў што — ні ўлумаць. Аўлас быў пыдатлівый, а Аўлысі-няты ужо саўсім ні такея. C Аўгеім усігда можна дутулкувацца, ён мушчына набожный. Нада ж тыкая набожныя, уступіла. Набыжныя цёлычка, слухыіцца. Hi абіжайся, c тваёю можна жыць, іна набожлівыя, пажыў ба ты з маёю. Набожлівыя карова, пыдгыняю i йдзець, ні ўпіраіцца. 236. Палучацца атрымлівацца, выхадзіць удачным — выхадзіць; удавацца, задавацда a. выпадкова; клёіцца a. з большага. Ня будзіць пулучацца — яшчэ раз спрасі, a абы-як ня дзелый. Ніхай первый раз тапор узяў, a ўжо нешта выходзіць, цешыць пряма пу шнуру. За што я ні браўся, усё ў мяне удывалыся як нада. Бліны ў цябе можа i зыдаюцца, а хлеб сьпеч ты ныўдаку ці ўмеіш. Што ў цябе клеіцца, ці з лоткі віріцяно зьдзелыіш? 237. Палучыцца атрымацца, выйсці удачным — выйціць, удацца, задацца а. выпадкова; вьшаліць a. нечакана; выгарэць a. нечакана, абмеж
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

кбўный, кўпіць, наббж, слўхыіцца, сўшыныя, устўпчывый, шнурў
3 👁
 ◀  / 281  ▶