жыць. Зорьку ці бі, ці пыдгыняй, нічога ня дзействуіць, усё вагым i вагым. Чаго ты дужа бядуіш, дайду пымалу. Спускай бальку паціху, глядзі, глядзі, каб ні паехыла. Куды б ня йшоў, усігда спыквыля. Мне к сроку ні нада i ні сьпіша дайду. Куды ні пашлі, айдзе ня пойдзіць, што ня возьміцца дзелыць, усюдых як чыріпаха. Ясі ты як мокрыя гаріць. Плёўся у тэй бок ныга за нагу. Ныга ціріз нагу клыпыіць некуды. Пыдывай быйстрей, што ты кідыіш ціріш час пы чайный ложкі. Што ты грябеш як ні сваімі рукамі. Учора мы відзілі: ішоў як ні сваімі ныгамі. Чаго ты ясі як ні сваімі зубамі. Есьць як ні сваім ротым, можна ж трошку i скарей. 176. Мокрый мокры, насыпаны вільгаццю — вымакшый м. поунасцю; споеный м. наскрозь; як з вады (выцягнутый), хоць выкруць, як гушча м. надзвычай. Разьвесь мокрыя бяльлё ны віцярку, за міг праветріцца. Прібег увесь чысьцінька вымыкшый, ну што ты хочыш, пад еткій лівінь пупасьць. Ірьмяк такей ужо споіный, што ні дусушыцца. Уся адзежа як з вады. Пірівярнуў сена — яно спаднізу як з вады выцігнута. Прішоў, разьдзеўся,— уся адзежа хуць выкруць. Сыпагі тэя i ны сыпагі ні паходжы, як гушча. 177. Мучыцца мучыцца, цярпець мукі — страдаць м. ад болю ці душэўных пакут; мардавацца м. ад вялікіх i працяглых фізічных намаганняў; смегавацца м. з-за абмежаванасці ў прадуктах харчавання; цярпець, перанасіць м. вельмі, іншаск.; карстваваць м. празмерна i працягла; трудзіцца м. вельмі ад фізічнага болю. Пышла чысьціцца — ніўдала, мучылыся, мучылыся i пышла на тэй сьвет. Доўга стрыдала, пакуль рука зыжыла троху. Усё мурдуваліся, а толку ніякыга. Самі ўжо як-нібудзь, a дзеці дужа сьмігуваліся біз мылыка. Я ўжо нескылька гадоў дужа цярплю, нешта пад грудзі як паткоціцца, як схваціць — спасу німа. Hi знаю, сколька мне яшчэ пірінаслць, лячуся, a луччыньня німа. Можа я адна толька знаю, як ён карствывыў пасьледнія гады. Як жа ён трудзіўся зь етыю сваёю раныю, ніхто толька ня відзіў
Дадатковыя словы
бядўіш, віцяркў, грўдзі, гўшча, дайдў, лячўся, лўччыньня, мўчылыся, мўчыцца, пірівярнўў, як-нібўдзь
2 👁