вьірьінятьімі, зваліўся i рызмызкытаў гылаву, у бальніцу зывязьлі. Ахотычка ж табе поўзьць на тую ліпу, i каб було чаго. На етый ясінь узьбірацца нада сіла. 166. Ліцо твар (аблічча ў чалавека) — мурло, сурла (сурло) т. тоўсты, адм.; мурзы т. брудны, іран.; румзы т. плаксівы, іншаск., неадабр.; ражка т. вельмі тоўсты, іран,; морда т. неприемны,, груб.; хара т. вельмі неприемны,, груб.; рыла, рухала, грызла т. вялікі i доўгі, груб.; фізіяномія т., руск., іран. Мне тваё ліцо дужа знакомыя, хуць што, дык мы нейдзі ўстрічаліся. Што там у яго було зы пастве, мурло наеў за лета, а окот галодный стыяў ны парініні, а тая парініна як бубін голыя. Ух, сурла якоя,нугудуваў. Такое сурло, што аж блішчыць ад жыру. Hi пыцстыўляй мурзы паць серп, бяз носа астанісься. Абмый рюмзы, грязь полысымі цякець. Разьеў ряжку, нічога ня дзелуючы. Ня сунь сваю морду, куды ня просюць. Ікая харя ныхальныя, ніпраўду гаворіць i дайжа хуць ба што яму. Убярі сваё рыла ат'етуля! Дзьвіну ў рюхыла, тады атлезіш i места сваё найдзіш. Ня лезь сы сваім грызлым куды ня просюць. Hi пыцстыўляйся, твыя фізіяномія усім даўно дужа, дужа знакома. 167. Ліць ліць, вымушаць цячы (пра вадкасць) — бухторыць л. шмат i без патрэбы, неадабр.; цыркаць л. малымі дозамі, іншаск.; цыркацца л. малымі дозамі доўга,, неадабр.; цадзіць л. малымі дозамі, паволъна, неадабр.; цурбэніць л. вялікім струменем, неадабр.; шухаць л. адразу многа. Лі скарей у чугун, в ядро цякучыя. Нашто ты бухторіш у сьвіньніно цеста халодныю ваду? Ня цыркый пы каплі, a лі зразу сколька нада. Што ты цыркыісься ложкыю, вазьмі тряпкымі гаршчок дый нагні. Hi цадзі пы каплі, ліні зразу зь відра. Нашто мне цурбэніць яшчэ, я й зь естым ні спраўлюся. Куды ты шухыіш зь відра, тама ж мука стаіць у пачыкых. 168. Луччы лепш, з большай ступенню дадатнасці — чышчы, лаўчэй л. з большим майстэрствам; латвей л. з большим прыволлем; вярней л. з большай упэўненасцю ў правіль
Дадатковыя словы
атетуля, бухтбрыць, бўбін, вадў, лўччы, мўрзы, рўмзы, рўхала, сўрла, фізіянбмія, цякўчыя, чугўн, шўхаць, шўхыіш
3 👁