Слова за слова. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1977). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 273  ▶ 
гаворваць, бэсціць. То была хырыніа, хУрыша, а як ні пышла за Грішку, узяліся склыняць на ўсе лады. Ны ўсякій лад склынялі дзевіря. У яе чаго хочыш палучыш, ну любэй лад склыняіць. Зак. Праскланяць на ўсе лады (на ўсякій (любэй) лад). Ну што ты глядзіш як рызівон, ці ладна прысклынялі на ўсе лады. Яны табе ні пысьцісьняюцца, прысклыняюць ны ўсякій лад. Hi ўгадзіш адзін раз нечым нявесткі, дык прысклыняюць ну любэй лад. Законч. Адскланяць на ўсе лады. Hi дыгадзіла нечым, цяперя ацсклыняюць на ўсе лады, пымянуць i татычку, i мамычку. Скланяць (схіляць) галаву. Выражаць пакорлівасць; прызнаваць сябе пераможаным. Гылаву склыняць піріт такім чортым я ня думыў i ні зьбіраюся. Дайжа ня веріцца, каб Тыцяна так сьхіляла гылаву ёй, карілыся. Зак. Скланіць (схіліць) галаву. Мы ні пірят кім ня склонім гылаву. Як прідзіцца, дык любэй сьхіліць гылаву i гордысьць айдзе дзеніцца. Узмацн.-множн. Паскланяць (паскланіць, пасхіляць, пасхіліць) голавы (галовы). Пызыдываліся-пызыдываліся, ды піряць цёткыю пысклынялі голывы. Ня дужа еткія гэрчыкі пысклыняюць галовы. Знаюць, што вінуваты, пыскланілі голывы. Яны ня c тых, што пасклонюць галовы. Пысьхілялі голывы дый стыяць, муўчаць. Сяньня пысьхіляюць галовы, a нызаўтріга ўсё забылі. Самыя тэя, што пысьхіляюць галовы, дажджэсься. Працягл.-фінальн. Наскланяць (насхіляць) галаву. Усё хвалілыся, што дужа пакорлівый,— во ён табе нысклыняў гылаву. Ага, Саша нысьхіляіць гылаву, ён табе пыкаріцца, увідзіш, як пыкаріцца. Скласць (злажыць) [свае] косці (костачкі), узвыш. Загінуць, памерці. Ты, Ганнычка, хуць зьезьдзіла, ны магілі Сямёнывый пыплакыла, а мой дайжа ні знаю, айдзе косьці склаў. Абоя костычкі склалі, пы днаму пісьму толька прішло. Мадзею патрошку тут, а айдзе косьці прідзіцца злажыць — ні знаю. Нейдзі ў сьвеці склаў свае косьці. Сколька народухну склала зы вайну свае костычкі, ай-ай-ай. А сыночык жа ты мой дырагенькій, a йдзе ж ты злажыў свае костычкі. Узмацн. Паскласць [свае] косці (костачкі). Ты падумый-ка, сколька c аднае нашыя дзяреўні пысклалі косьці. Пыскладуць свае косьці, кылі галоў ны плічах ня будуць дзіржаць. Ім жа двыццаці ішчо ні було, a яны свае костычкі беднінькія пысклалі, на сьвеці ні пукрусуваліся
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

днамў, палўчыш, пыскладўць
3 👁
 ◀  / 273  ▶