Слова за слова. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1977). Г. Ф. Юрчанка

СЛОЎНІК (словы з ілюстрацыйных прыкладаў) Абзоістый прым. 3 вялікай мяккай абалонай (пра дрэва). Абзоістыя сысна някрепкыя. Аблава ж. 1. Аблава. 2. перан., груб. Злачынная трупа, шайка. Узноў іхныя аблава сыбіраіцца, могуць утваріць што хочыш. Абрагой м., неадабр. Гультай, п'яніца. Ці я ж да веку етыга абратоя сыдзіржаць буду? Абсмакаваць, -ку-ю, -ку-іш; зак. Адчуць смак, асалоду; абгаварыць з асалодай. Апсмукувалі етых дзевык са ўсіх бакоў. Абычайный прым. Звычайны, пасрэдны. Абычайный рызгавор. Абычайный чылавек, зорік зь неба ні хвытаіць. Адказаць (аткызаць), -ж-ў, -ж-ыш; зак. 1. Адмовіць. 2. Перадаць чутае, звыч. з нядобрымі намерамі. Хто што ў Хвядосывых гываріў, тэй жа дзень яму аткызалі. Адплавіць (атплавіць), -ўл-ю, -іш; зак. Модна намачыдь знізу. Вядро вады абярнуў, тряхольля куча ліжала, атплавіў усё. Адстрапаліць (ацстрыпаліць), -ю, -ші; зак. Зрабіць надзвычайнае. Teae атлёты i ні такоя ацстрыпыляць. Адтаіцца (аттаіцца), -юся, -о-ісься i -а-ісься; зак. Адмовіцца, не прызнадца. Усігда такей ніцый, будзіць знаць i аттоіцца: ня відзіў, ні знаю. Азойный прым. Відны; нядрэнны. Азойный пацьцёлык, можна браць, i пароды харошыя. Акаснуць, -ў, -еш; зак. ГІераўзысці. Расьцець балыўнік, акаснуў усіх. Акаяннік (акыяньнік) м. Нягоднік. Нада ж урадзіцца такім акыяньнікым