І сячэ і паліць. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1974). Г. Ф. Юрчанка

Капейка ў капейку (капееўка ў капеечку). Абсалютна дакладна (пры грашовых разліках). Мой ні рыстраціць айдзе зря, сколька яі палучыць — прінясець капейка ў капейку. Прідзіш з горьтда i ты яму дай аччот, сколька пытраціла, i каб сыйшлося капеічка ў капеічку. Капейкі не варт (вартый, не стоіць), м, ж; адз., мн. Пра зусім дрэннае, што не мае ніякай каштоўнасці. Што ты чылавека хочыш з гультуя, ён капейкі ні варт. Твой зяць капейкі ні вартый. Што ты купляў i айдзе твае вочы — прінёс шубку, што капейкі ні варта. Мала што Андрей тріпанець, яго словы капейкі ня стоюць. Каплі ў рот не браць. Не піць спіртнога. ён ужо нескылька гадоў каплі ў рот ні бярець. Раншы каплі ў рот ні браў, a цяперь наўчыўся, жлукціць ладна. Зак. Каплі ў рот не ўзяць. Сколька ні прідлыгалі, каплі ў рст ні ўзяў. Раншы троху піў, a цяперя дывай — каплі ў рот ня возьміць. Капля ў моры. Надзвычай мала. Што ношка таго сена — капля ў морі, тут нада самыя малыя пудоў дваццыць. Капціць свет (неба, светам). Жыць бескарысна. Што толку, што ты жывеш, капщш сьвет i бсльшы нічога. Ай, капчу неба, якей зь мяне жыціль. Hy што ж, i Мыкар жыў, капціў сьветым. Непаўн. ГТакапціць свет (неба, светам). Жьіцілі зь іх былі,— так, пыкапцілі сьвет i ўсё. Зь яго i ў молыдысьці такей толк быў, i цяперя ня луччый, пыкапціў неба — i жызыія ўся. Ніхай шчот што пражыў, пыкапціў сьветым. Золонч. Адкапціць свет (неба, светам). Як ня жыў, ну ніхай, аткапшу сьвет. Ніхай сьвят ляжыць, аткапціў неба. Нада ж як-то аткапціць сьветым. Узмацн. Накапціць свет (неба, светам). Ныжыліся, ныкапділі сьвет, пыра ў дарогу зьбірацца. Жыў ня жыў, а неба ныкапціў. Што, ныкапцілі сьветым, во i жысьць уся. Караціць (укарачываць) жызінь (жызню, жысдь). Даводзщь да страты здароўя, да заўчаснай смерці. Miхалка сваімі скындалымі ны кажным шагу ёй кароціць жызінь. Кароцюць жызьню гарелкыю. Хвацідь ужо яму кырацідь нам жысьць. Чаго табе йцідь у такую сям'ю, нашто табе жызінь укырачывыць. Не, большы ты ня будзіш мне жызьню укырачывыць. Сам сабе етымі дурамі 3. Г. Ф. Юрчушка