І сячэ і паліць. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1974). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 297  ▶ 
Ціпкацца (цшкыцца), -юся, -ісься; незак. Ісці c цяжкасцю, з натугай. Цюромнік (цюрёмнік) i цюрэмнік (цюремнік) м., груб. Арыштант. Бойся етыга цюрёмніка, нікыянный чылавек. Цюремніка тута яшчэ ні хвытала. Цяжба ж. Цяжар; цяжкасць. Нікыгда столька цяжбы ні піріжывала. Чаплавухій (чыплавухій) прым. Лапавухі. Быран ты чыплавухій i болыйы ніхто. Шалахацца (шылахыцца), -юся, -ісься; незак. Bapyшыдца. До табе шылахыцца, куры быяцца. Шкарпэт м. 1. Скурат. 2. перан. Задзіра. Тут шкарпэт етый пыпыхаў усё, пызасеіў. Шкурбаціна ж. Скурат, скураное адзенне. Каб ікая шкурбацша, можна б зылипіць сапог. Шчоглый прым. Тонкі, сухарлявы. Якей ён стаў шчотлый зы пасьледнія ўремя. Шчырыць (шчыріць), -ю, -ші; незак. Шчыраваць. Шчыріла-шчыріла i ўсё пашло прахым. Шырыцца (шырідца), -юся, -ісься; незак. Неашчадна выдаткоўваць. Шыріцца дужа ні нада, корму ува брез. Юрнуць, -ў, -еш; зак. Сцебануць. Юрнуt дык ён паедзіць, будзіць як ціхыя лета ў мяне. Ярушка ж. Яравая пшаніца. У нас азімыя пышаніца луччы родзіць, чымся ярушка
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зылйпіць, чыплавўхій, юрнўt, ярўшка
1 👁
 ◀  / 297  ▶